라틴어 문장 검색

Inter haec fortunae dispendia tristioris, dux Moesiae Theodosius iunior, prima etiam lanugine iuvenis, princeps postea perspectissimus, Sarmatas Liberos ad discretionem servorum rebellium appellatos, collimitia nostra, ex alio latere invadentes, aliquotiens expulit et afflixit, congressibus densis attritos, adeoque obsistentes fortissime turbas confluentes oppressit, ut caesorum plurium alites iusta sagina satiaret et feras.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 15:1)
Artaxerxes Persarum ille rex potentissimus, quem Macrochira membri unius commemoravit, suppliciorum varietates, quas natio semper exercuit cruda, lenitate genuina castigans, tiaras ad vicem capitum quibusdam noxiis amputabat:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 4:3)
sedit summatum consilio, avulso ponte quem compaginarat ante necessitas, invadens terras hostilis, ut superstitis Valentiniani mandatu Merobaudes protinus acciretur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 10장 2:2)
Utque ad pernicitatem sunt leves et repentini, ita subito de industria dispersi incessunt, et incomposita acie, cum caede vasta discurrunt, nec invadentes vallum, nec castra inimica pilantes, prae nimia rapiditate cernuntur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 2장 8:2)
Byzantium Constantinus invasit, victoriam maritimam Crispo conveniente cognoscens.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 15:2)
Quamvis omnibus iam ministris nefariae persecutionis exstinctis, hunc quoque in quantum exercere potuit persecutorem digna punitio flagitaret.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 17:4)
indictione quarta, Olybrio consule, ut die dominico adveniente Arriani basilicas catholicas invaderent.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 16장 1:3)
fluxum ventris incurrit, et dum intra triduum evacuatus fuisset, eodem die, quo se gaudebat ecclesias invadere simul regnum et animam amisit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 16장 2:2)
His diebus Langobardi Italia invaserunt, Vincentiam Veronamque et reliquas Venetiarum civitates coepit, et per tres annos Ticino possedit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 110)
Interim Alboin invasit omnia usque ad Tuscia preter Romam et Ravennam, Ticinensis vero per tres annos se continentes, per obsides quas dederunt, iam videntes suorum fortia circa se subiugata, Langubardi se tradiderunt.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 111)
Reliquid regnum duobus filii sui, Pertarit et Gudiperti, Inter ipsi fratres malis hominibus discordia facientes in tantum, ut alterium regnum invaderent.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 135)
Italia contra Langobardos veniens, divino iudicio terror in Langubardus inruit, absque grave pugna Italiam invasit, anno Desiderii 18.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 53)
et Amoroz praefectus Caesaraugustae atque Oscae ministerium eius invasit et in castellis illius praesidia disposuit missaque ad imperatorem legatione sese cum omnibus, quae habebat, in deditionem illi venire velle promisit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 809 195:2)
Nam vicesima, postquam id acciderat, die Noviomagum profectus venatu sese exercebat.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 817 243:4)
Ad quos motus comprimendos cum ex tota Gallia atque Germania congregato summa celeritate magno exercita imperator Italiam intrare festinasset, Bernhardus rebus suis diffidens, maxime quod se a suis cotidie deseri videbat, armis depositis apud Cavillionem imperatori se tradidit;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 817 246:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION