도구

도구

라틴어 문장 검색

Viuo et regno, simul ista reliquiquae uos ad caelum fertis rumore secundo,utque sacerdotis fugitiuus liba recuso, pane egeo iam mellitis potiore placentis.
(호라티우스의 첫번째 편지, 104)
Ac ne forte putes me, quae facere ipse recusem,cum recte tractent alii, laudare maligne,ille per extentum funem mihi posse uidetur ire poeta meum qui pectus inaniter angit,inritat, mulcet, falsis terroribus implet,ut magus, et modo me Thebis, modo ponit Athenis.
(호라티우스의 두번째 편지, 193)
sed neque paruomcarmen maiestas recipit tua, nec meus audetrem temptare pudor, quam uires ferre recusent.
(호라티우스의 두번째 편지, 1107)
'at pater ardenssaevit, quod meretrice nepos insanus amicafilius uxorem grandi cum dote recuset, ebrius et, magnum quod dedecus, ambulet antenoctem cum facibus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장28)
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,defensore tuo, pervincam, qui male factosemendare parat versus, hoc lenius ille,quo melior vir et est longe subtilior illo,qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset, opem qui ferre poetisantiquis posset contra fastidia nostra,grammaticorum equitum doctissimus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장1)
Quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo—nec meus hic sermo est, sed quae praecepit Ofellusrusticus, abnormis sapiens crassaque Minerva—,discite non inter lances mensasque nitentis,cum stupet insanis acies fulgoribus et cum adclinis falsis animus meliora recusat,verum hic inpransi mecum disquirite.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장1)
porrigis irato puero cum poma, recusat;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장178)
qui quamvis periurus erit, sine gente, cruentus sanguine fraterno, fugitivus, ne tamen illitu comes exterior, si postulet, ire recuses.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장9)
' 'laudasfortunam et mores antiquae plebis, et idem,siquis ad illa deus subito te agat, usque recuses,aut quia non sentis, quod clamas, rectius esse, aut quia non firmus rectum defendis et haeresnequiquam caeno cupiens evellere plantam.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장15)
Corpus adsuetum tunica loricae non suffert, caput opertum linteo galeam recusat, mollem otio manum durus exasperat capulus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 2:10)
Facile contemnitur clericus, qui saepe vocatus ad prandium non recusat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 15:9)
pars ultima ludi accipit has animas aliusque in carcere nervos, sed tibi communem calicem facit uxor et illis, cum quibus Albanum Surrentinumque recuset flava ruinosi lupa degustare sepulchri, horum consiliis nubunt subitaeque recedunt, his languentem animum servant et seria vitae, his clunem atque latus discunt vibrare magistris, quicquid praeterea scit qui docet, haud tamen illi semper habenda fides:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI185)
Nec tamen id vitium magis intolerabile quam quae vicinos humiles rapere et concidere loris exorata solet, nam si latratibus alti rumpuntur somni,
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI218)
"Haec exempla para felicibus, at mea Clotho et Lachesis gaudent, si pascitur inguine venter, o parvi nostrique Lares, quos ture minuto aut farre et tenui soleo exorare corona, quando ego figam aliquid, quo sit mihi tuta senectus a tegete et baculo?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX65)
Nec ullo recusante superavit omnes, in quis et Laberium.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 7:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION