라틴어 문장 검색

ideo tibi, filio meo Johanni, qui in arte cyrurgiæmedicando te exerces, et plerumque tales invenis, quædam tibi pro modulo meæ scientiæ scribere curavi, per quæ, dante Domino, poteris prædictis non solum in corporibus medelam tribuere, sed etiam circa prædicta consilium et consolationem impertiri atque juvamen.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 1:2)
De consolatione.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 6:5)
et ideo eam a te nullomodo repellas, sed potius die noctuque studeas habere, quia postea "converteturin gaudium, " ut Dominus in Evangelio dixit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:37)
ait enim Boetius in libro secundo De Consolatione:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:29)
"Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in temptationes variasincideritis, scientes quod probatio fidei nostræ patientiam operatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 245:28)
" Et ita habebis gaudium;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 273:5)
"Qui ineunt pacis consilia, sequitur eos gaudium.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 273:8)
Illi autemhæc audientes gavisi fuerunt gaudio magno;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:2)
Hijs taliterordinatis, omnes hinc inde cum lætitia et gaudio recesserunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 305:9)
Et ita utraque pars cum gaudio et lætitia recesserunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 321:6)
Explicit Liber consolationis et consilii, quem Albertanus, causidicusBrixiensis, de ora Sanctæ Agathæ, compilavit atque composuitsub anno domini MoCCoXLoVIo, in mensibus aprilis et maii.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 322:1)
nec est oblectatio super cordis gaudium."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 46:6)
Non autem ut aliis sit consolatio, vobis autem tribulatio, sed ex equalitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:25)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)
fatum a Boethio diffinitur in IV De Consolatione Philosophiae;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION