라틴어 문장 검색

Probitates vero hae sunt:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 62:1)
Verecundia negandi cave ne inferat tibi necessitatem mentiendi, quia honestius est rem negare quam longos terminos dare.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 68:2)
Contigit forte quod orationis studio Romam vellet adire, sedalium custodem uxori suae nisi semetipsam noluit deputare, illius castismoribus satis confisus et probitatis honore.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:2)
Et ostenderunt ei antiquum hominem nominatum probitate fidelitatis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:4)
Quos ipse suam domum intrare honesto vultu rogavit, pedes lavare, ciborum refectionen sumere, lassos artus sompno recreare.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:2)
Nonne etiam apostolorum ipsorum plurimis uberiorem et honestiorem consecutus est gloriam, qui ante et inhonestus et ingloriosus fuit, cum persequeretur Ecclesiam Dei?
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 8장 3:9)
Sed fortasse quia munda et immunda induci in arcam praecipi cernis animantia, jure movere possit quia dixi honestis disceptationibus indecoras non esse miscendas.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 12장 4:1)
quia fugitans omnis culpa est aequitatis, nec probitati videtur et justitiae convenire.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 5:9)
At nunc si ad aliquem bene nummatum tumentemque ideo, honestus advena salutatum introieris primitus, tamquam exoptatus suscipieris, et interrogatus multa coactusque mentiri, miraberis numquam antea visus, summatem virum tenuem te sic enixius observantem, ut paeniteat ob haec bona tamquam praecipua non vidisse ante decennium Romam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 6장 12:1)
Ad quem procinctum imperator egressus, in Raetias camposque venit Caninos, et digestis diu consiliis, id visum est honestum et utile, ut eo cum militis parte ibidem opperiente, Arbetio magister equitum cum validiore exercitus manu, relegens margines lacus Brigantiae pergeret, protinus barbaris congressurus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 4장 1:2)
ubi paulatim adulescens rationem recte vivendi, sollertiamque ostendebat, litteris quantum tali fortunae satis esse poterat eruditus, cogitandi inveniendique dubia et scrupulosa, acumine nimio praestans, immensum quantum memoria vigens, benefaciendi avidus plenusque iusti consilii, quem si Constans imperator olim ex adulto iamque maturum audiret, honesta suadentem et recta, nulla vel venia certe digna peccasset.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 7장 5:2)
Hoc extracti periculo, cum ad nemorosum quendam locum vineis arbustisque pomiferis consitum, Meiacarire nomine venissemus, cui fontes dedere vocabulum gelidi, dilapsis accolis omnibus, solum in remoto secessu latentem invenimus militem, qui oblatus duci et locutus varia prae timore, ideoque suspectus, adigente metu qui intentabatur, pandit rerum integram fidem, docetque quod apud Parisios natus in Galliis, et equestri militans turma, vindictam quondam commissi facinoris timens, ad Persas abierat profugus, exindeque morum probitate spectata, sortita coniuge liberisque susceptis, speculatorem se missum ad nostra, saepe veros nuntios reportasse.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 6장 16:1)
Neque enim quicquam aliud est felicitas inquit nisi honestarum rerum prosperitas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 16장 13:2)
Laudari enim poterat, si saltem quosdam licet paucos retinuisset, morumque probitate compertos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 4장 2:1)
nec pudebit imperatorem, cuncta bona in animi cultu ponentem, profiteri paupertatem honestam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 3장 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION