라틴어 문장 검색

Sunt, quae oderunt suos et non suorum palpantur affectu, quarum inpatientia, index animi, nullam recepit excusationem et cassa inpudicitiae velamenta quasi aranearum fila disrumpit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:6)
Nisi oderimus malum, bonum amare non possumus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 14:8)
"Si magna Asturici cecidit domus, horrida mater, pullati proceres, differt vadimonia praetor, tum gemimus casus urbis, tunc odimus ignem, ardet adhuc, et iam accurrit qui marmora donet, conferat inpensas;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III86)
sed derat pisci patinae mensura, vocantur ergo in consilium proceres, quos oderat ille, in quorum facie miserae magnaeque sedebat pallor amicitiae, primus clamante Liburno
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV32)
huius enim rari summique voluptas nulla boni, quotiens animo corrupta superbo plus aloes quam mellis habet, quis deditus autem usque adeo est, ut non illam quam laudibus effert horreat inque diem septenis oderit horis?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI91)
aut odit pueros aut ficta paelice plorat, uberibus semper lacrimis semperque paratis in statione sua atque expectantibus illam, quo iubeat manare modo;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI140)
vivit tamquam vicina mariti, hoc solo propior quod amicos coniugis odit et servos, gravis est rationibus.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI262)
Oderunt natos de paelice:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI303)
taedia tunc subeunt animos, tunc seque suamque Terpsichoren odit facunda et nuda senectus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII12)
damnat enim tales habitus, sed damnat et, odit;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII81)
"qui modo secretum commiserat, ardet et odit, tamquam prodiderim quidquid scio."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX49)
sequitur fortunam ut semper et odit damnatos, idem populus, si Nortia Tusco favisset, si oppressa foret secura senectus principis, hac ipsa Seianum diceret hora Augustum, iam pridem, ex quo suffragia nulli vendimus, effudit curas;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X30)
summus utrimque inde furor volgo, quod numina vicinorum odit uterque locus, cum solos credat habendos esse deos quos ipse colit, sed tempore festo alterius populi rapienda occasio cunctis visa inimicorum primoribus ac ducibus, ne laetum hilaremque diem, ne magnae gaudia cenae sentirent positis ad templa et compita mensis pervigilique toro, quem nocte ac luce iacentem septimus interdum sol invenit, horrida sane Aegyptos, sed luxnria, quantum ipse notavi, barbara famoso non cedit turba Canopo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV15)
ergo deus quicumque aspexit, ridet et odit.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV27)
postquam ille defunctus est, Vari Quintilli libidinem ac superbiam haud secus quam saevitiam odisse coeperunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION