라틴어 문장 검색

Sed obsecro, ut modum adhibeas in dolore memor illius sententiae:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 7:12)
Alius forsitan scholae memor Quintum Maximum,
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:13)
Vive memor leti, fugit hora, hoc, quod loquor, inde est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 6:11)
"ergo vale nostri memor, et quotiens te Roma tuo refici properantem reddet Aquino, me quoque ad Helvinam Cererem vestramque Dianam converte a Cumis, saturarum ego, ni pudet illas, auditor gelidos veniam caligatus in agros."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III134)
e caelo descendit γνῶθι σεαυτόν figendum et memori tractandum pectore, sive coniugium quaeras vel sacri in parte senatus esse velis;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI12)
itaque ad auditum sociae civitatis obsidium, memores icti cum Poenis quoque foederis, non statim ad arma pro-currunt, dum prius more legitimo queri malunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 5:2)
Sed ille memor et familiae et Romani nominis custodem barbarum virgula excaecat et in exitium sui, quod volebat, ita concitat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ASIATICUM 5:1)
Illud in his obsignatum quoque rebus habere convenit et memori mandatum mente tenere, nil esse, in promptu quorum natura videtur, quod genere ex uno consistat principiorum, nec quicquam quod non permixto semine constet.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 14:1)
nec memori tamen id quimus reprehendere mente;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:7)
denique Democritum post quam matura vetustas admonuit memores motus languescere mentis, sponte sua leto caput obvius optulit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:8)
Qui cum repentina incursione superassent, memor beneficii senatus omnes ancillas manu iussit emitti dotemque his ex publico fecit et ornatum quo tunc erant usae gestare concessit, diemque ipsum Nonas Caprotinas nuncupavit ab illa caprifico ex qua signum victoriae ceperunt, sacrificiumque statuit annua sollemnitate celebrandum, cui lac quod ex caprifico manat propter memoriam facti procedentis adhibetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 40:1)
Huius definitionis poeta memor, ubi sacrum nominavit, ammonitionem deorum paene semper adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 2:2)
Quid Thesea magnum, Quid memorem Alciden?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:4)
Quid Thesea magnum, Quid memorem Alciden?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:3)
Nulla tuarum audita mihi neque visa sororum, O quam te memorem, virgo?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION