라틴어 문장 검색

quid, cum mendaci damno maestissima plorat, elapsusque cava fingitur aure lapis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:288)
forsitan et vultu mendax ancilla superbo dicet 'quid nostras obsidet iste fores?'
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 67:1)
tu quoque, cui veneris sensum natura negavit, dulcia mendaci gaudia finge sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 165:2)
at nunc, quod superest, fer opem, precor, eminus unam, adloquioque iuva pectora nostra tuo, quae, non mendaci si quicquam credis amico, stulta magis dici quam scelerata decet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 68)
si minus, hac quoque me mendacem parte fatebor:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 718)
ne tamen haec dici possit fiducia mendax stultaque credulitas nostra fuisse, cave, constantique fide veterem tutare sodalem, qua licet et quantum non onerosus ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 414)
nec mea subiecta convicta est gemma tabella mendacem linis imposuisse notam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 930)
"culpae mendacia,"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권168)
caelestia numina sensi, laetaque purpurea luce refulsit humus, non equidem vidi (valeant mendacia vatum) te, dea, nec fueras aspicienda viro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권163)
Non illum Cereris, non illum cura quietis abstrahere inde potest, sed opaca fusus in herba spectat inexpleto mendacem lumine formam, perque oculos perit ipse suos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 47:1)
Quas tempore callida parvo Colchis amicitiae mendacis imagine cepit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 21:3)
Quae quia mendaci parientem iuverat ore, ore parit nostrasque domos, ut et ante, frequentat."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:7)
Illa quidem primo nullos intellegit ignes nec peccare putat, quod saepius oscula iungat, quod sua fraterno circumdet bracchia collo, mendacique diu pietatis fallitur umbra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 42:5)
Nec mora, percusso mendacibus aere pennis abripit Iliaden;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 20:3)
nec quisquam est adeo media de plebe maritus, ut dubius vitio sit pater ille meo, crede mihi, distant mores a carmine nostro - vita verecunda est, Musa iocosa mea - magnaque pars mendax operum est et ficta meorum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1161)

SEARCH

MENU NAVIGATION