라틴어 문장 검색

Troilus haud aliter gyro leviore minantes eludebat equos aut quem de turribus altis Arcadas Ogygio versantem in pulvere metas spectabant Tyriae non torvo lumine matres.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii45)
genitor, non indigus aevi, non nimius, trinisque decem quinquennia lustris iuncta ferens, sed me pietas numerare dolorque non sinit, o Pylias aevi transcendere metas et Teucros aequare senes, o digne videre me similem!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum93)
metarum instar erant hinc nudo robore quercus, olim omnis exuta comas, hinc saxeus umbo, arbiter agricolis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권133)
speravit flexae circum compendia metae interius ductis Phoebeius augur habenis anticipasse viam;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권175)
mox Chromis Hippodamum metae interioris ad orbem viribus Herculeis et toto robore patris axe tenet prenso, luctantur abire iugales nequiquam frenosque et colla rigentia tendunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권188)
erigit adsuetum dextrae certamen, et alte sustentans rigidumque latus fortesque lacertos consulit ac vasto contorquet turbine, et ipse prosequitur, fugit horrendo per inania saltu iamque procul meminit dextrae servatque tenorem discus, nec dubia iunctave Menesthea victum transabiit meta:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권271)
Et nunc ara Conso illi in circo demersa est ad primas metas sub terra cum in- scriptione eiusmodi:
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 5장 2:13)
Consus, ut diximus, apud metas sub terra delitescit Murcias.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 8장 2:1)
Tu mihi metas et scaenam et pulverem et harenam suspiras.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 28장 1:13)
in his tibi circenses ludos interpretare, cursus saeculi intuere, tempora labentia, spatia peracta dinumera, metas consummationis exspecta, societates ecclesiarum defende, ad signum dei suscitare, ad tubam angeli erigere, ad martyrum palmas gloriare.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 29장 1:6)
Et ipse quoque Honorius, postquam metas sui cursus inpleuit, ex hac luce migrauit anno ab incarnatione Domini DCLIII, pridie Kalendarum Octobrium;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XX.5)
Tantum hoc dicam, quod per aequinoctium uernale semper inerrabiliter possit inueniri, qui mensis iuxta computum lunae primus anni, qui esse debeat ultimus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:3)
Aequinoctium autem iuxta sententiam omnium Orientalium et maxime Aegyptiorum, qui prae ceteris doctoribus calculandi palmam tenent, XII Kalendarum Aprilium die prouenire consueuit, ut etiam ipsi horologica inspectione probamus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:4)
Quaecumque ergo luna ante aequinoctium plena est, XIIIIa uidelicet uel XVa existens, haec ad praecedentis anni nouissimum pertinet mensem, ideoque paschae celebrando habilis non est.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:5)
" Sicut ergo prius sol a medio procedens orientis, aequinoctium uernale suo praefixit exortu;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION