라틴어 문장 검색

Haec exsecutus sum propterea pluribus Brevitate nimia quoniam quosdam offendimus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta28)
Brevitati nostrae praemium ut reddas peto Quod es pollicitus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.4)
Quare, vir sanctissime, Particulo, chartis nomen victurum meis Latinis dum manebit pretium litteris, Si non ingenium, certe brevitatem approba, Quae commendari tanto debet iustius Quanto poetae sunt molesti validius.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta ad Particulonem.3)
Idem tamen in historia magis satisfaciet vel brevitate vel luce vel suavitate vel splendore etiam et sublimitate narrandi.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 4:1)
Plautum vel Terentium metro solutum legi credidi.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 6:3)
Frequens mihi disputatio est cum quodam docto homine et perito, cui nihil aeque in causis agendis ut brevitas placet.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 1:1)
Adsunt huic opinioni meae leges, quae longissima tempora largiuntur nec brevitatem dicentibus sed copiam - hoc est diligentiam - suadent;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 11:1)
quam praestare nisi in angustissimis causis non potest brevitas.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 11:2)
Verum huic ipsi Pericli nec illa πειθω` nec illud ἐκήλει brevitate vel velocitate vel utraque - differunt enim - sine facultate summa contigisset.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 18:1)
Unum illud praedicendum videtur, cogitare me has meas nugas ita inscribere 'hendecasyllabi', qui titulus sola metri lege constringitur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 14 8:3)
Inde plura metra si quid otii, ac maxime in itinere temptavi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 4 9:1)
Inest his quoque eadem quae aliis carminibus utilitas, quod metri necessitate devincti soluta oratione laetamur, et quod facilius esse comparatio ostendit, libentius scribimus.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 9 14:1)
Liber fuit et opusculis varius et metris.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 4:1)
Haec habilis brevitate sua est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 422)
omnia quae tempus peragit quaeque exitus aufert vilia sunt brevitate sui, nec digna perenni largitore, cui propria est opulentia numquam desinere idque homini dare quod non desinat umquam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 238)

SEARCH

MENU NAVIGATION