도구

도구

라틴어 문장 검색

Tunc gentes, quae de Iudaea fugerant Iudam, gregatim se Nicanori miscebant, miserias et clades Iudaeorum prosperitates rerum suarum existimantes fore.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장14)
Magnus quippe in hac scientia fructus est, si quis non nesciat, quod bonitas definita et sub scientiam cadens animoque semper imitabilis et perceptibilis prima natura est et suae substantiae decore perpetua, infinitum vero malitiae dedecus est, nullis propriis principiis nixum, sed natura semper errans a boni definitione principii tamquam aliquo signo optimae figurae inpressa componitur et ex illo erroris fluctu retinetur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 1:2)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Quodsi haec regnorum potestas beatitudinis auctor est, nonne, si qua parte defuerit, felicitatem minuat, miseriam importet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:5)
hoc igitur modo maiorem regibus inesse necesse est miseriae portionem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:8)
— Sed fuisse homines adhuc ipsa humani corporis reliqua species ostentat — Quare uersi in malitiam humanam quoque amisere naturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 2:6)
Itaque cum sua singulis miseria sit, triplici infortunio necesse est urgueantur quos uideas scelus uelle, posse, perficere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:7)
Quod quidem illis miseriae modum statuit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:12)
Quos infelicissimos esse iudicarem si non eorum malitiam saltem mors extrema finiret;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:14)
etenim si de prauitatis infortunio uera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam quam esse constat aeternam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:15)
Hac igitur aliisque causis ea radice nitentibus quod turpitudo suapte natura miseros faciat apparet inlatam cuilibet iniuriam non accipientis sed inferentis esse miseriam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:21)
uideo, inquam, quae sit uel felicitas uel miseria in ipsis proborum atque improborum meritis constituta.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:2)
venisse tempus quo veterani maturam missionem, iuvenes largiora stipendia, cuncti modum miseriarum exposcerent saevitiamque centurionum ulciscerentur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 31장9)
neque is miseriarum finis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 65장12)
qui formam vitae iniit, quam postea celebrem miseriae temporum et audaciae hominum fecerunt.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 74장2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION