라틴어 문장 검색

Et rex fortuitam laetitiam non aversatus large ad epulas omnibus praebitis per X dies Libero Patri operatum habuit exercitum.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 10장 20:2)
Perlege, deprecor, Fortuitorum Remedia, que ab inclitissimo phylosophorum Seneca nobis velut a patre filiis ministrantur, et illud de memoria sane tua non defluat:
(단테 알리기에리, Epistolae 17:2)
Consilii hujusce utilitas cito eluxit, ideoque mutatio magna facta.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.58)
Consilium Americanos post tergum invadendi, crebris castrorum mutationibus, frustratum est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT OCTAVUM.19)
nihil, porro ad eum decipiendum a Washingtonio fuit praetermissum crebrisque castorum mutationibus, Clintonium formidine perpetua exagitavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.40)
Hi animorum motus, tempestatesque tantae, Washingtonium incitare ad cogitationem majorem, non vero ad consilii aut sententiae mutationem compellere aut adigere quivere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.41)
Ipsa nomina, per quae consuescet verba contexere, non sint fortuita, sed certa et coacervata de industria, prophetarum videlicet atque apostolorum, et omnis ab Adam patriarcharum series de Matheo Lucaque descendat, ut, dum aliud agit, futurae memoriae praeparetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:13)
hi sunt qui trepidant et ad omnia fulgura pallent, cum tonat, exanimes primo quoque murmure caeli, non quasi fortuitus nec ventorum rabie sed iratus cadat in terras et iudicet ignis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII88)
Mox et ardores per Armeniam et nives per Cappadociam et utriusque caeli subita mutatio pro pestilentia fuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 9:1)
virga murmur omne conpescitur, et ne fortuita quidem verberibus excepta sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 14:3)
luna τύχη, quia corporum praesul est quae fortuitorum varietate iactantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:3)
Est profundam scientiam huius poetae in uno saepe reperire verbo, quod fortuito dictum vulgus putaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 7:1)
Nec nomen apud se, quod fortuitum esse poterat, vacare permittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:1)
Is quondam cum incederet elaboratus ad speciem, collegae de iniuriis diem dixit, quod sibi in angustiis obvius offensu fortuito structuram togae destruxerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 5:1)
Cervum fortuito saucium fecit causam tumultus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION