도구

도구

라틴어 문장 검색

Non iste tamen deiectus ab omni Munere Nature queritur, sed gaudet in illa Fortuna qua diues eum Natura beauit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 12:8)
Ops, superum genitrix, in signum federis isto Naturam donauit equo, quo nodus amoris Firmior effectus illarum uota ligauit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 14:6)
Qualiter ipse Deus in se capit omnia rerum Nomina, que non ipsa Dei natura recusat, Cuncta tamen, mediante tropo, dictante figura Concipit et uoces puras sine rebus adoptat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:12)
In multis errare manum Natura recordans, Erratum reuocare uolens culpasque priores Tergere, uel ueteres operis nouitate beati Excusare notas, hominem formare, beatum Cudere, perfectum complere, creare modestum Temptat, quo possit ueteres uelare reatus, Erranti mundo dans de tot milibus unum, Qui rectum sibi deffendat, scrutetur honestum, Damnet avariciam, diffundat munera, curet Excessus, medium teneat, proscribat abusus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:6)
Hic natura silet, logice uis exulat, omnis Rethorice perit arbitrium racioque uacillat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 24:2)
Hic Abraham, nostre fidei pater, exuit actus Patris, dum summo Patri parere libenti Contendens animo, nato pater esse recusat, In quo discordes Natura Fidesque duellum Exercent unamque trahunt in dissona mentem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:10)
Nam Natura docet genitorem parcere nato.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:11)
Econtra stat firma Fides que spernere natum Imperat, ut summo faueat Natura parenti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:12)
Ergo succumbit Fidei Natura dolensque Cedit uictrici, quod non uult uelle coacta.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:15)
Hos casus Natura uidet lapsusque cadentis Mundi, uirtutem uicio succumbere, fraudi Fedus, amiciciam liti pacemque furori.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:3)
Quo ueteres hominum possit pensare ruinas, Vult hominem formare nouum, qui sidere forme Et morum forma reliquos transcendat, et omnes Excessus resecans, regali limite gressum Perducat, mediumque tenens extrema relinquat, Vt saltem mundo sydus prefulguret unum Qui iacet errorum tenebrosa nocte sepultus, Vt sic respiret uirtus, excuset in isto Erores Natura suos, et conferat uni Quod multis conferre nequit meritumque fauoris Et laudum titulos saltem lucretur in uno.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:7)
Corporis effigiem sibi deputat, exigit a te Quod superest Natura bonum munusque quod ipse Solus habes, animamque petit que sola superni Postulat artificis sensum limamque requirit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:10)
miratur in illo Artificis Natura manum, munusque beatum Laudat et in dono laudatur gracia dantis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 18:10)
Ergo sollerti studio Natura requirit Materie summam, de qua presigne figuret Hospicium, carnisque domum quam spiritus intret Celestis, radietque suo domus hospite digna.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 2:2)
Ex hiis materiam ductam Natura monetat In speciem, uultus humani corporis aptans Materie, cuius miratur turba decorem, Parque suum stupet in terris decor ipse decorum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 2:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION