라틴어 문장 검색

Flevit multum, multum rogavit, multum etiam tacuit, in summa fecit mihi fidem paenitentiae verae:
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 21 1:2)
Ex quo facile est opinari, quae turba hominum emendari possit, si sit paenitentiae locus.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 10:2)
si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 97 2:2)
hinc illa est Domini iusta obiurgatio Christi:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1154)
hic erit alendus ambitu, hunc mordebit obiurgatio, hunc honor excitabit, in hoc desidiam nunquam verebor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 106:2)
deinde, quod, si cui tam est mens illiberalis, ut obiurgatione non corrigatur, is etiam ad plagas ut pessima quaeque mancipia durabitur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 113:1)
In iis, quae negari non potuerint, elaborandum, ut aut minora quam dictum est aut alia mente facta aut nihil ad praesentem quaestionem pertinere aut emendari posse paenitentia aut satis iam punita videantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 54:1)
contra quod disertus, tu impie fecisti, inquit, cum exheredationem meruisti, licet te postea vel paenitentia vel ambitus ad hoc genus optionis adduxerit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 59:1)
praeterea si vel aliis incommodis vel praesenti periculo vel paenitentia videatur satis poenarum dedisse;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 182:4)
iracundia, obiurgatio, promissio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 33:2)
qui adfectus erunt vel concitati detracta voce libera et effrenatiore, iracundia, obiurgatione, optatione, exsecratione?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 50:4)
est quasi paenitentia dicti, ut pro Caelio sed quid ego ita gravem personam introduxi?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 106:1)
unde eo usque processum est, ut non paeniturum pro non acturo paenitentiam et visuros ad videndum missos idem auctor dixerit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 166:3)
cum etiam hoc genus simulari litium soleat, cum ius mortis a senatu quidam ob aliquam magnam infelicitatem vel etiam paenitentiam petunt, in quibus non solum cantare, quod vitium pervasit, aut lascivire, sed ne argumentari quidem nisi mixtis, et quidem ita ut ipsa probatione magis emineant, adfectibus decet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 57:1)
tutissimum ergo paenitentiae confessio et satisfactio culpae, perducendusque omni modo iudex ad irae pudorem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 77:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION