라틴어 문장 검색

Apparet illum non saepe de reddendo cogitasse, cui obrepsit oblivio.
(세네카, 행복론, Liber III 8:2)
Quid nunc ceteros pro- sequar, quos iam consumpsisset oblivio, nisi illos filiorum gloria e tenebris eruisset et adhuc in luce retineret ?
(세네카, 행복론, Liber III 148:3)
Optanda erat oblivio ;
(세네카, 행복론, Liber V 145:6)
Minime, sed impietas sequentium temporum commendationem omnis prioris officii sustulit.
(세네카, 행복론, Liber VI 14:3)
illi oblivio imperata est, tibi meminisse mandavimus.
(세네카, 행복론, Liber VII 114:5)
Quae tam stulta mortalitatis oblivio in quinquagesimum et sexagesimum annum differre sana consilia et inde velle vitam inchoare, quo pauci perduxerunt !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 16:10)
Multarum quidem rerum oblivionem sentiunt, sed multarum et imitantur.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 71:1)
Satius erat ista in oblivionem ire, ne quis postea potens disceret in- videretque rei minime humanae.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:1)
Expectat te in hoc genere vitae multum bonarum artium, amor virtutium atque usus, cupiditatium oblivio, vivendi ac moriendi scientia, alta rerum quies.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 117:3)
nec enim periculum est, ne te subita tui capiat oblivio.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 8:3)
Aliquando sua praesidia in ipsos consurrexerunt perfidiamque et impietatem et feritatem et, quidquid ab illis didicerant, in ipsos exercuerunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 147:3)
" Sua quemque credulitas decipit et in eis, quae diligit, voluntaria mortalitatis oblivio.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 64:2)
Hunc potius modum servet, qui nec impietatem imitetur nec insaniam et nos in eo teneat habitu, qui et piae mentis est nec motae.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:3)
Magnum me hercules detrimentum res publica ceperat, si illum ob duas res pulcherrimas in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem, non eruisses.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 5:1)
Quae deinde ista suae publicaeque condicionis oblivio est ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 59:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION