라틴어 문장 검색

serpentes atque videres infernas errare canes lunamque rubentem, ne foret his testis, post magna latere sepulcra.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.17)
post hoc me docuit melimela rubere minorem ad lunam delecta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Avarum inepte prodigum salse describit.17)
illud ex praeceptis veteribus manet, ne quod insoles verbum, ne audacius translatum, ne aut ab obsoleta vetustate aut poetica licentia sumptum in principio deprehendatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 67:2)
vento rubet aurea Phoebe et cornix plena pluviam vocat improba voce, si causas ex qualitate caeli trahunt, sane ita appellentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 92:2)
nam si vento rubet luna, signum venti est rubor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 93:1)
quaedam vero transgressiones et longae sunt nimis, ut superioribus diximus libris, et interim etiam compositione vitiosae, quae hoc ipsum petuntur, ut exultent atque lasciviant, quales illae Maecenatis, sole et aurora rubent plurima.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 284:3)
non vult populus Romanus obsoletis criminibus accusari Verrem durum, si desinas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 327:2)
numquam non coram pluribus rubuit, utique in contionibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 4:3)
obsolescit, si ab optima nostri parte ad pessimam transit et transfertur ad sensus, qui agiliores sunt animalibus mutis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 16:3)
Qualis illorum condicio dicitur, quos natura, ut ait vergilius, sedibus nostris subditos e contrario posuit, Nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis, Illis sera rubens accendit lumina Vesper;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 2:2)
caede respersam viri atque obsoletam sanguine hoc dextram ablue.
(세네카, 아가멤논 17:46)
nam quae recentia apud illos viguerunt, ea interiecto spatio obsolescunt.
(세네카, 행복론, Liber III 3:2)
Neminem despexeris, etiam si circa illum obsoleta sunt nomina et parum indulgente adiuta fortuna.
(세네카, 행복론, Liber III 120:1)
Haec, utcumque potui, longo iam situ obsoleto et hebetato animo composui.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 116:1)
Ante quam obdurescerent et altius terrena conciperent liberati leviores ad originem suam revolant et facilius quicquid est illud obsoleti inlitique eluunt.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 138:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION