라틴어 문장 검색

rusticorum autem praediorum administratio poscit durum aliquem et agrestem, cui nec labor ille gravis nec cura sordida nec tristis solitudo videatur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 30 4:2)
nam illos quoque sordidos pullatosque reveremur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 17 9:3)
An contemnitur qui imperium qui fasces habet, nisi humilis et sordidus, et qui se primus ipse contemnit?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 6:2)
est sordidum et vetus.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 23 1:1)
Non habet eventus sordida praeda bonos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1032)
Ille potens - alii, sordida turba, iacent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 224)
Di melius, quam me, si sit peccasse libido, Sordida contemptae sortis amica iuvet!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 714)
Sordide de niveo corpore pulvis abi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 232)
quas geritis vestis, sordida lana fuit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 45:3)
vota valent meliora, cadit Mezentius ingens atque indignanti pectore plangit humum, venerat Autumnus calcatis sordidus uvis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권612)
A dextra laevaque Dies et Mensis et Annus Saeculaque et positae spatiis aequalibus Horae Verque novum stabat cinctum florente corona, stabat nuda Aestas et spicea serta gerebat, stabat et Autumnus, calcatis sordidus uvis, et glacialis Hiems, canos hirsuta capillos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 4:4)
furca levat illa bicorni sordida terga suis nigro pendentia tigno servatoque diu resecat de tergore partem exiguam sectamque domat ferventibus undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 66:5)
aspicis, ut veniant ad candida tecta columbae, accipiat nullas sordida turris aves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 95)
Sed nihil contra factum est, ut rationes obsoletae, mundum adhuc moderantes, iterum ponderarentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 243:5)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)

SEARCH

MENU NAVIGATION