도구

도구

라틴어 문장 검색

O genus attonitum gelidae formidine mortis, quid Styga, quid manes et nomina vana timetis, materiem vatum, falsique pericula mundi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 16:1)
Clitorio quicumque sitim de fonte levavit, vina fugit gaudetque meris abstemius undis, seu vis est in aqua calido contraria vino, sive, quod indigenae memorant, Amythaone natus, Proetidas attonitas postquam per carmen et herbas eripuit furiis, purgamina mentis in illas misit aquas odiumque meri permansit in undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:4)
O mihi post nullos umquam memorande sodales, et cui praecipue sors mea visa sua est, attonitum qui me, memini, carissime, primus ausus es adloquio sustinuisse tuo, qui mihi consilium vivendi mite dedisti, cum foret in misero pectore mortis amor, scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis, officium nec te fallit, amice, tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 51)
et, quamquam superest ingens audacia menti, pallor in attonitae virginis ore fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 98)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
quamvis attonitus, sensit tamen omnia, nec te se minus adversis indoluisse suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 416)
Felicitas expostulat ut sciamus finire quasdam necessitates quae nos attonant, sic parati ad multiplices facultates amplectendas quas vita nobis praebet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 284:6)
interea dum torta vagos ligat infula crines fatalesque adolet prunas innupta sacerdos, fertur per medias ut publica pompa plateas pilento residens molli, seque ore retecto inputat attonitae virgo spectabilis urbi.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2375)
haec tua, Marcion, gravis et dialectica vox est, immo haec attoniti phrenesis manifesta cerebri.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 142)
vidit et ipse satelles avem feminae ab ore meare palam, obstupefactus et adtonitus prosilit et sua gesta fugit, lictor et ipse fugit pavidus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris.49)
maerore attoniti atque oculis rimantibus ibant, inplebantque sinus visceribus laceris.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.39)
attonitis ducibus perturbatisque maniplis nutabat virtutum acies errore biformis portenti, ignorans quid amicum credat in illo quidve hostile notet:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1158)
" Talibus attonitus visis et voce deorum - nec sopor illud erat, sed coram adgnoscere voltus velatasque comas praesentiaque ora videbar;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 10:17)
Ardet abire fuga dulcisque relinquere terras, attonitus tanto monitu imperioque deorum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 12:2)
Attonitis haesere animis, superosque precati Trinacrii Teucrique viri;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 20:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION