라틴어 문장 검색

Ut faciem et posito corpus velamine vidit, quale meum, vel quale tuum, si femina fias, obstipuit tollensque manus "ignoscite," dixit "quos modo culpavi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 56:3)
Obstipuit virgo, nitidique cupidine pomi declinat cursus aurumque volubile tollit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:12)
Ipse pavet nec se, qui sit status, ipse fatetur scire ratis rector, nec, quid iubeatve velitve:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 57:1)
Obstipuere omnes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 4:7)
Convocat Atrides socios terrore paventes;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 21:15)
Obstipui dubitoque diu causamque requiro, num deus hoc aliquis, num sucus fecerit herbae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:12)
Quae simul ac iuvenem, virgultis abdita, vidit, obstipuit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 44:2)
Attonitum monstris vulgus pavet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:3)
illa paventis ora venenata tetigit mirantia virga, cuius ab attactu variarum monstra ferarum in iuvenes veniunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:4)
Corda pavent comitum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:7)
Territa turba pavet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:4)
aut haec me, gelido tremerem cum mense Decembri, scribentem mediis Hadria vidit aquis, aut, postquam bimarem cursu superavimus Isthmon, alteraque est nostrae sumpta carina fugae, quod facerem versus inter fera murmura ponti, Cycladas Aegaeas obstipuisse puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 112)
utque fugax avidis cervus deprensus ab ursis, cinctave montanis ut pavet agna lupis, sic ego belligeris a gentibus undique saeptus terreor, hoste meum paene premente latus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 117)
Si quis extrarius mundi societatem inspiceret, prae tali agendi ratione obstupesceret, quae nonnumquam sui videtur interemptrix.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 71:5)
Plurima sunt sed pauca loquar, ne dira relatu dogmata catholicam maculent male prodita linguam, ille Patrem pellens solio detrudit in artum corporis humani gestamen, nec pavet ipsum obiectare neci duroque adfigere ligno.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 31)

SEARCH

MENU NAVIGATION