라틴어 문장 검색

accessit ad tanta discrimina mors Vindicis, qua maxime consternatus destitutoque similis non multum afuit quin uitae renuntiaret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Galba, 11장 1:1)
et seruasset, nisi iam perisse falso renuntiatum esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 15장 1:4)
mechanico quoque grandis columnas exigua impensa perducturum in Capitolium pollicenti praemium pro commento non mediocre optulit, operam remisit praefatus sineret se plebiculam pascere.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 18장 1:3)
Is, quod ex vultu quoque perspici poterat, similis attonito remotis arbitris cum iuvene secessit in templum arcana se et silenda adferre praefatus suspensumque expectatione per mutuam caritatem et pignora utriusque animi rogat, ut adfirmet iureiurando, quae commisisset, silentio esse tecturum.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 7장 4:1)
Is cum praefatus esset, scire servo utilius esse parere dicto quam adferre consilium, cum illos, qui pareant, idem quod ceteros maneat, qui vero suadeant, proprium subeant periculum:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 4장 11:1)
His renuntiatis sua sponte arma milites capiunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 8장 19:1)
talia praefantes quondam felicia Pelei carmina divino cecinerunt pectore Parcae.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 25:1)
"qui non renuntiaverit cunctis quae possidet, non potest meus esse discipulus."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:14)
Et in principio libelli praefatus sum me de angustiis nuptiarum aut nihil omnino aut pauca dicturum et nunc eadem admoneo.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:8)
volens discipulus reverti domum et suis ante renuntiare magistri voce prohibetur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:4)
Egone suspieiosus, egone malivolus, qui, ut in principio epistulae praefatus sum, ideo scripsi, quia non suspicabar, an tu negligens, dissoluta, eontemptrix, quae annis nata viginti et quinque adulescentem necdum bene barbatulum ita brachiis tuis quasi cassibus inclusisti?
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:2)
Tu vero, si monachus esse vis, non videri, habeto curam non rei familiaris, cui renuntiando hoc esse coepisti, sed animae tuae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:1)
Vidi ego quosdam, qui, postquam renuntia-vere saeculo - vestimentis dumtaxat et vocis professione, non rebus - nihil de pristina conversatione mutarunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:1)
Utinam, quod renuntiamus saeculo, voluntas sit, non necessitas, et paupertas habeat expetita gloriam, non inlata crueiatum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 20:6)
Atque ille per media hostium tela incolumis religionis auxilio redivit propitiosque deos renuntiavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION