라틴어 문장 검색

Itaque oratio illa apud Homerum concitata et sine intermissione in morem nivis superveniens iuveniori oratori data est, lenis et melle dulcior seni profluit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 2:6)
ut oratio eius sine impedimento exeat, proferatur tamen malo quam profluat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 12:3)
Seneca's arguments are coloured by the facts of his life at this time.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 68 3:4)
Non in defosso latent Syrticae gentes quibusque propter nimios solis ardores nullum tegimentum satis repellendis caloribus solidum est nisi ipsa arens humus ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 17:7)
in collibus arentibus sine ullis victi exercitus reliquias trahens inopiam umoris loricatus tulit et, quotiens aquae fuerat occasio, novissimus bibit, vides honorem et notam posse contemni:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 33:2)
" vide ut " alveum lintribus arent versoque vado remittant hortos.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 5:2)
beneficium est donare regiones, per quas magna flumina et navigabilia decurrant, beneficium est arentibus siti et vix spiritum per siccas fauces ducentibus monstrare fontem.
(세네카, 행복론, Liber III 36:3)
quantis terras fructibus impleant, quam opportunis et in omnes oras ferentibus ventis maria permoveant, quantis imbribus repente deiectis solum molliant venasque fontium arentes redintegrent et infuso per occulta nutrimento novent.
(세네카, 행복론, Liber IV 118:2)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)
Quam tunc habebat, cum per arentem plagam et fiuctuantes more turbati maris adit harenas bisque discedens fretum et bis recurrens, cumque deserta rate deprensus haesit Syrtium brevibus vadis et puppe fixa maria superavit pedes.
(세네카, Hercules Furens 4:17)
sanguinis quondam capax tumidi igne cor pulmonis arentes fibras distendit.
(세네카, Hercules Oetaeus 18:8)
has aluit altum gurgitem Tigris premens, Danuvius illas, has per arentes plagas tepidis Hydaspes gemmifer currens aquis, nomenque terris qui dedit Baetis suis Hesperia pulsans maria languenti vado.
(세네카, 메데아 11:19)
deseruit amnes umor atque herbas color aretque Dirce, tenuis Ismenos fluit et tinguit inopi nuda vix unda vada.
(세네카, 오이디푸스 1:23)
obtexit arces caelitum ac summas domos inferna facies, denegat fructum Ceres adulta, et altis flava cum spicis tremat, arente culmo sterilis emoritur seges, nec ulla pars immunis exitio vacat, sed omnis aetas pariter et sexus ruit, iuvenesque senibus iungit et gnatis patres funesta pestis, una fax thalamos cremat fletuque acerbo funera et questu carent, quin ipsa tanti pervicax clades mali siccavit oculos, quodque in extremis solet periere lacrimae:
(세네카, 오이디푸스 1:26)
aret et sicco moritur veneno.
(세네카, 오이디푸스 2:38)

SEARCH

MENU NAVIGATION