도구

도구

라틴어 문장 검색

piget tamen in certo ponere, cum ea ipsa inter consules populi Romani, iam iterum eodem honore fungentes, disceptatio fuerit, Appio abnuente missas, Volumnio adfirmante Appi se litteris accitum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 232:2)
id primo quidam abnuentes iuraturos se obtruncati circa altaria sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 558:1)
iacentes deinde inter stragem victimarum documento ceteris fuere ne abnuerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 558:2)
has pacis leges abnuente Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus, vinci animos ubi alia vincantur adfirmans, se pacis eius interpretem fore pollicetur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 123:1)
nec tamen is terror, cum omnia bello flagrarent, fide socios dimovit, videlicet quia iusto et moderato regebantur imperio nec abnuebant, quod unum vinculum fidei est, melioribus parere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 158:1)
quae ne accipere abnuant magno opere se patres conscriptos orare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 444:2)
Cumani, quamquam suspecta fraus erat, nihil abnuere, ita tegi fallax consilium posse rati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 474:2)
haec ad Romanos Syracusani detulerunt, abnuentes Leontinos in sua potestate esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 378:1)
huius utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam adfectantibus Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 348:1)
quin potius aucta arte quadam nec abnuendi tale quicquam nec palam adfirmandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 271:2)
sed litterae Marcelli negantis e re publica esse vestigium abscedi ab Hannibale, cui cedenti certamenque abnuenti gravis ipse instaret, curam iniecerant ne aut consulem tum maxime res agentem a bello avocarent, aut in annum consules deessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 41:2)
unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)
ille fessos abnuentesque taedio et labore nunc precando nunc castigando accendit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 719:2)
et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem penates voluisset, contrahere ad conloquium dirimendarum simultatium causa est conatus, Scipione abnuente aut privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret, aut de re publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 273:2)
illud magno opere tendente rege, ne alter hospitum exclusus mensa videretur, ut in animum induceret ad easdem venire epulas, haud abnuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 275:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION