라틴어 문장 검색

flebat et invito prospexit Colchida vultu.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 604:1)
Sed si qua celo est pietas que talia remuneranda prospiciat, illa vobis premia digna ferat, qui tante urbis misericordiam induistis et ad sedanda civium profana litigia festinatis.
(단테 알리기에리, Epistolae 4:7)
Commoda, quae ex praeclaro aliquo facinore, ad cansam communem, qua versabalur, proventura essent, animo prospexit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.79)
Victam patriam, exercitusque dedecus, libertatem pessundatam, et Americanos, minoribus jactatores visum iri magnos, jam animo prospexit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.45)
quanquam, enim, exercitus querimonias justas esse cognovit, mala, tamen, quae in patriam manatura ex tam temeraria tamque inconsulta ducum sententia forent, animo cauto plane jam prospiciebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.22)
Viginti quinque annorum spatium jam dilapsum est, ex quo, linguarum earum studium prosequi coeperim.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.31)
Nempe inter uarias nutritur silua columnas,laudaturque domus longos quae prospicit agros.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1010)
nam vaga per veterem dilapso flamma culinamVolcano summum properabat lambere tectum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장50)
"Quae est ista prospiciens quasi diluculum, speciosa ut luna, electa ut sol?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 27:11)
multis res angusta domi, sed nulla pudorem paupertatis habet nec se metitur ad illum quem dedit haec posuitque modum, tamen utile quid sit prospiciunt aliquando viri, frigusque famemque formica tandem quidam expavere magistra:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI178)
prospicit hoc prudens et ab illis incipit uxor.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI198)
Victor primo proelio Pyrrhus, tota tremente Campania Lirim Fregellasque populatus, prope captam urbem a Praenestina arce prospexit et a vicensimo lapide oculos trepidae civitatis fumo ac pulvere inplevit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 24:2)
Homines feros atque silvestres mireris ausos a scopulis suis saltem maria prospicere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM BALEARICUM 2:2)
Nam postquam comminus ventum est expertique rostra et pila venientia, pecudum in morem clamore sublato petiverunt fuga litora, dilapsique in proximos tumulos quaerendi fuerunt ut vincerentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM BALEARICUM 6:1)
Morini dilabebantur in silvas:
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION