라틴어 문장 검색

"tua iussa verenda tuosque dilexi monitus, nunc qua feritate dolentis despiciam questus?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권294)
Dulce loqui miseris veteresque reducere questus, incipit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권27)
"nulla ex te gaudia matri, illa tuos questus lacrimososque impia risus audiit et vocis decerpsit murmura primae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권51)
nunc vallem spoliata parens, nunc flumina questu, nunc armenta movet vacuosque interrogat agros;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권65)
spectant tentoria contra Inachia externosque suis in montibus ignes, hi precibus questuque deos, hi Martia tela belligerosque hortantur equos, hi pectora fletu cara premunt miserique rogos et crastina mandant funera, si tenuis demisit lumina somnus, bella gerunt;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권218)
ipsa illic magni thalamo desponsa Tonantis, expers conubii et timide positura sororem, lumine demisso pueri Iovis oscula libat simplex et nondum furtis offensa mariti, hoc tunc Argolicae sanctum velamine matres induerant ebur, et lacrimis questuque rogabant:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권28)
tunc mortem trepidis minitatur et hastam expulit, ac vanos alte levat eminus ictus, adfectans errare manum, stetit illa Dymantis ante oculos, qui forte prior gressumque repressit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권172)
Diceret infelix etiamnum et cuncta repleret questibus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권370)
"hi questus, haec est bona causa modesti exsulis?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권192)
qualis Marathonide silva flebilis Erigone caesi prope funera patris questibus absumptis tristem iam solvere nodum coeperat et fortes ramos moritura ligabat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권349)
Ex hominum questu facta Fortuna est dea.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 153)
Quibus uir Domini Augustinus fertur minitans praedixisse, quia, si pacem cum fratribus accipere nollent, bellum ab hostibus forent accepturi;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:26)
ut, quoties aere commoto manum quasi ad feriendum minitans exerit, nec adhuc tamen percutit, mox inploremus eius misericordiam, et discussis penetralibus cordis nostri, atque expurgatis uitiorum ruderibus, solliciti, ne umquam percuti mereamur, agamus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 3:8)
forcipibus quoque igneis, quos tenebant in manibus, minitabantur me conprehendere, nec tamen me ullatenus contingere, tametsi terrere praesumebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 2:7)
damnatus absens in Volscos exsulatum abiit minitans patriae hostilesque iam tum spiritus gerens.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 386:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION