도구

도구

라틴어 문장 검색

Quis enim nescit maximam vim exsistere oratoris in hominum mentibus vel ad iram aut ad odium aut ad dolorem incitandis vel ab hisce eisdem permotionibus ad lenitatem misericordiamque revocandis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 53:1)
Quae nisi qui naturas hominum vimque omnem humanitatis causasque eas, quibus mentes aut incitantur aut reflectuntur, penitus perspexerit, dicendo quod volet perficere non poterit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 53:2)
et quod consuetudo exercitatioque intellegendi prudentiam acueret atque eloquendi celeritatem incitaret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 90:3)
sed plerique in hoc vocem modo, neque eam scienter, et viris exercent suas et linguae celeritatem incitant verborumque frequentia delectantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 149:2)
'si de istis communibus et pervagatis vix huic aetati audiendum putas, etiamne illa neglegere possumus, quae tu oratori cognoscenda esse dixisti, de naturis hominum, de moribus, de rationibus eis, quibus hominum mentes et incitarentur et reprimerentur, de historia, de antiquitate, de administratione rei publicae, denique de nostro ipso iure civili?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 165:4)
idemque languentem labentemque populum aut ad decus excitare aut ab errore deducere aut inflammare in improbos aut incitatum in bonos mitigare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 202:5)
Neque vero istis tragoediis tuis, quibus uti philosophi maxime solent, Crasse, perturbor, quod ita dixisti, neminem posse eorum mentis, qui audirent, aut inflammare dicendo aut inflammatas restinguere, cum eo maxime vis oratoris magnitudoque cernatur, nisi qui [rerum omnium] naturam mores hominum atque rationes penitus perspexerit, in quo philosophia sit oratori necessario percipienda;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 219:1)
Hisce ego cohortationibus, Crasse, ad studium et ad laborem incitandos iuvenis vehementer adsentior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 262:1)
cum aut docendus is est aut dedocendus aut reprimendus aut incitandus aut omni ratione ad tempus, ad causam oratione moderandus (in quo saepe benevolentia ad odium, odium autem ad benevolentiam deducendum est);
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 72:7)
acumen, deinde ratio, quam licet, si volumus, appellemus artem, tertium diligentia, non possum equidem non ingenio primas concedere, sed tamen ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 147:3)
facilius est enim currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 186:2)
Quamquam te quidem quid hoc doceam, qui in accusando sodali meo tantum incendium non oratione solum, sed etiam multo magis vi et dolore et ardore animi concitaras, ut ego ad id restinguendum vix conarer accedere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 197:1)
Quod si umquam populo Romano concessum esset ut iure incitatus videretur, id quod docebam saepe esse concessum, nullam illa causa iustiorem fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 199:5)
Maximam autem copiam principiorum ad iudicem aut adliciendum aut incitandum ex eis locis trahemus, qui ad motus animorum conficiendos inerunt in causa, quos tamen totos explicare in principio non oportebit, sed tantum impelli iudicem primo leviter, ut iam inclinato reliqua incumbat oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 324:1)
alterum enim exsultantem verborum audacia reprimebat alterum cunctantem et quasi verecundantem incitabat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 36:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION