도구

도구

라틴어 문장 검색

aut quis simpuvium ridere Numae nigrumque catinum et Vaticano fragiles de monte patellas ausus erat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI173)
"quem rides?"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI188)
interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
quando videri vult formosa domi?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI237)
populi frons durior huius qui sedet et spectat triscurria patriciorum planipedes audit Fabios, ridere potest qui Mamercorum alapas.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII75)
iamne igitur laudas quod de sapientibus alter ridebat, quotiens de limine moverat unum protuleratque pedem, flebat contrarius auctor?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X10)
ridebat curas nec non et gaudia vulgi, interdum et lacrimas, cum Fortunae ipse minaci mandaret laqueum mediumque ostenderet unguem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X16)
optimus hic et formosissimus idem gentis patriciae rapitur miser extinguendus Messalinae oculis;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X134)
nulla super nubes convivia caelicolarum, nec puer Iliacus formosa nec Herculis uxor ad cyathos, et iam siccato nectare tergens bracchia Vulcanus Liparaea nigra taberna.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII18)
sed illic, quamquam eadem adsidue spectentur proelia, ridet nemo, ubi tota cohors pede non est altior uno.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII65)
ergo deus quicumque aspexit, ridet et odit.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV27)
te, dea, te fugiunt venti, te nubila caeli adventumque tuum, tibi suavis daedala tellus summittit flores, tibi rident aequora ponti placatumque nitet diffuso lumine caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:2)
iam tibi barbaricae vestes Meliboeaque fulgens purpura Thessalico concharum tacta colore, aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla novo rerum superata colore iacerent et contemptus odor smyrnae mellisque sapores, et cycnea mele Phoebeaque daedala chordis carmina consimili ratione oppressa silerent;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 12:9)
sed quasi naufragiis magnis multisque coortis disiactare solet magnum mare transtra cavernas antemnas prorem malos tonsasque natantis, per terrarum omnis oras fluitantia aplustra ut videantur et indicium mortalibus edant, infidi maris insidias virisque dolumque ut vitare velint, neve ullo tempore credant, subdola cum ridet placidi pellacia ponti, sic tibi si finita semel primordia quaedam constitues, aevom debebunt sparsa per omnem disiectare aestus diversi materiai, numquam in concilium ut possint compulsa coire nec remorari in concilio nec crescere adaucta;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 13:11)
quippe sequar, quod cumque loqui ridereque dices et sapere, ex aliis eadem haec facientibus ut sit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION