라틴어 문장 검색

ipse tamen pro rostris laudavit filium stetitque in conspectu posito corpore, interiecto tantummodo velamento, quod pontificis oculos a funere arceret, et flente populo Romano non flexit vultum ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 83:2)
Nuper cum incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut es iniquitatis impatiens, quod Catonem aetas sua parum intellexisset, quod supra Pompeios et Caesares surgentem infra Vatinios posuisset, et tibi indignum videbatur, quod illi dissuasuro legem toga in foro esset erepta quodque a rostris usque ad arcum Fabianum per seditiosae factionis manus traditus voces improbas et sputa et omnis alias insanae multitudinis contumelias pertulisset.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 4:1)
Praeclusum tibi tribunal est et rostris prohiberis aut comitiis ?
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 48:2)
exposita rostris capita caesorum patres videre maesti, flere nec licuit suos, non gemere dira tabe polluto foro, stillante sanie per putres vultus gravi.
(세네카, 옥타비아 8:8)
nunc dimissi nare sagaci captent auras lustraque presso quaerant rostro, dum lux dubia est, dum signa pedum roscida tellus impressa tenet.
(세네카, 파이드라 1:14)
tum rostra canes sanguine multo- rubicunda gerunt repetitque casas rustica longo turba triumpho.
(세네카, 파이드라 1:27)
O magna vasti Creta dominatrix freti, cuius per omne litus innumerae rates tenuere pontum quicquid Assyria tenus tellure Nereus pervius rostris secat, cur me in penates obsidem invisos datam hostique nuptam degere aetatem in malis lacrimisque cogis?
(세네카, 파이드라 2:1)
Ita relatum caput ad Antonium iussuque eius inter duas manus in rostris positum, ubi ille consul, ubi saepe consularis, ubi eo ipso anno aduersus Antonium quanta nulla umquam humana uox cum admiratione eloquentiae auditus fuerat:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 17:13)
Quibus uisis laetus Antonius, cum peractam proscriptionem suam dixisset esse, quippe non satiatus modo caedendis ciuibus, sed differtus quoque, super rostra exponit.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 19:4)
Et hic uoluit positi in rostris capitis miserabilem faciem describere, sed magnitudine rei obrutus est.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 20:5)
Oraque magnanimum spirantia paene uirorum In rostris iacuere suis:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 26:1)
odore sentit, paret et tacito locum rostro pererrat;
(세네카, Thyestes 512:1)
fixus tiaras Pelopis, hic praeda hostium
(세네카, Thyestes 677:1)
Et mox cepit eam percutere alis et rostro et sicut interfecit eam.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 4. Secundi sapientis prima historia: Turtures 1:10)
nam quotiens Mutinam aut civilia busta Philippos aut canerem Siculae classica bella fugae, eversosque focos antiquae gentis Etruscae, et Ptolomaeei litora capta Phari, aut canerem Aegyptum et Nilum, cum attractus in urbem septem captivis debilis ibat aquis, aut regum auratis circumdata colla catenis, Actiaque in Sacra currere rostra Via;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 112)

SEARCH

MENU NAVIGATION