라틴어 문장 검색

"quid purulenta et livida malignitatum vulnera?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.85)
at Christiani nominis hostem coquebant inrita fellis venena et lividum cor efferata exusserant.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.111)
Quidve petunt animae, vel quo discrimine ripas hae linquunt, illae remis vada livida verrunt?"
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 14:11)
" Accepit vocem lacrimis Lavinia matris flagrantis perfusa genas, quoi plurimus ignem subiecit rubor et calefacta per ora cucurrit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 3:6)
at si virgineum suffuderit ore ruborem, ventus erit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 15:3)
Haec quoque non cura nobis leviore tuendae, nec minor usus erit, quamvis Milesia magno vellera mutentur Tyrios incocta rubores:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 12:2)
cur olivum sanguine viperino cautius vitat neque iam livida gestat armis bracchia saepe disco, saepe trans finem iaculo nobilis expedito?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 83)
iam tibi lividos distinguet autumnus racemos purpureo varius colore.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 54)
non ego te meis chartis inornatum silebo, totve tuos patiar labores inpune, Lolli, carpere lividas obliviones.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 911)
iam Saliare Numae carmen qui laudat et illud, quod mecum ignorat, solus volt scire videri, ingeniis non ille favet plauditque sepultis, nostra sed impugnat, nos nostraque lividus odit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 128)
hic inresectum saeva dente livido Canidia rodens pollicem quid dixit aut quid tacuit?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 59)
ego si risi, quod ineptus pastillos Rufillus olet, Gorgonius hircum, lividus et mordax videor tibi?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 2:20)
nam si vento rubet luna, signum venti est rubor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 93:1)
his contrahitur, attollitur, remittitur, ut una res in ea plus valeat, sanguis ille, qui mentis habitu movetur et, cum infirmam verecundia cutem accipit, effunditur in ruborem, cum metu refugit, abit et pallore frigescit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 225:3)
adeo illi ex alto suffusus est rubor.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION