라틴어 문장 검색

Hinc Romana manus circumfluat et modo Graio exonerata sono mutet suffusa saporem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 5:5)
Ad summam, adhuc patrimonii mei reliquias olent . . . itaque ut tutela navis expiaretur, placuit quadragenas utrique plagas imponi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:7)
Accedit hue, quod aliqua inveniemus blandimenta, quibus saporem mutemus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 141:9)
Tu licet apportes stringentia mala palatum, tristia mandenti est melleus ore sapor.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 20:3)
Quale inquit caput est, talis praestatur sapor.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Lanius et simius.4)
Sed ne religio peccet imprudens mea, Alvos accipite et ceris opus infundite, Ut ex sapore mellis et forma favi, De quis nunc agitur, auctor horum appareat.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Apes et fuci vespa iudice.6)
sulpuris odor saporque medicatus;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 20 4:5)
ros maris et lauri nigraque myrtus olent:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 144:1)
nectar et ambrosiam, latices epulasque deorum, det mihi formosa nava Iuventa manu, non tamen exacuet torpens sapor ille palatum, stabit et in stomacho pondus inerte diu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 105)
vidimus Aetnaea caelum splendescere flamma, subpositus monti quam vomit ore Gigans, Hennaeosque lacus et olentis stagna Palici, quaque suis Cyanen miscet Anapus aquis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 1012)
nam, quamquam sapor est adlata dulcis in unda, gratius ex ipso fonte bibuntur aquae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 58)
"causa est, ut res sapor ille sequatur, et peragat coeptum dulcis ut annus iter."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권104)
ut satyri levisque senex tetigere saporem, quaerebant flavos per nemus omne favos, audit in exesa stridorem examinis ulmo, aspicit et ceras dissimulatque senex;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권490)
An tibi quondam femineos artus in olentes vertere mentas, Persephone, licuit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 68:6)
sic nova Dulichio lotos gustata palato illo, quo nocuit, grata sapore fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 116)

SEARCH

MENU NAVIGATION