라틴어 문장 검색

quod aliquando quasi ex industria durius fieri oportet, ut sic eius vel probetur, vel exerceatur tolerantia.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:2)
Id sane attendendum est, ut licet talia reperiantur in eo quem probas, quae offendant animum, vel alicuius secreti incauta revelatione, vel alicuius temporalis commodi cupiditate, vel minus discreta correptione, vel aliqua debitae lenitatis transgressione;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:3)
Nec quemquam in amicis eligendis vel probandis taedeat esse sollicitum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:5)
Cavendus sane est quidam impetus amoris qui praecurrit iudicium, et probandi adimit potestatem.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:8)
Est proinde viri prudentis sustinere, hunc refrenare impetum, ponere modum benevolentiae, paulatim procedere in affectum, donec iam probato se totum dedat et committat amico.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:9)
Sentiebam quippe meum spiritum transfusum in omnibus, et in me omnium transmigrasse affectum, ut dicerem cum propheta:
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:31)
Prae omnibus autem cavenda suspicio est, amicitiae venenum, ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:14)
ut non solum videat, sed etiam sentiat correptionem ex amore et non ex rancore procedere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:33)
alterum ab ipso fere pueritiae suae tempore a me electum, et multifarie multis que modis probatum, cum iam aetas mihi variaret capillos, in summam amicitiam assumpsi.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:9)
Denique prior in ipsis amicitiae nostrae principiis ereptus mihi eligi potuit, sicut praescripsimus, non probari;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:15)
Ita et mihi eius libertas, et mea sibi probata patientia est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:5)
Unde se amicum in omnibus probans, meae paci, meae quantum poterat prospiciebat quieti.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:12)
Ita electus atque probatus, cum certum tibi fuerit, quod nihil velit, quod dedeceat, vel petere ab amico, vel praestare rogatus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:1)
tunc illa spiritalis sentitur dulcedo, quam bonum scilicet et quam iucundum, habitare fratres in unum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:5)
cum subito et insensibiliter aliquando affectus in affectum transiens, et quasi e vicino ipsius Christi dulcedinem tangens, incipit gustare quam dulcis est, et sentire quam suavis est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION