라틴어 문장 검색

tempus erat, quo prima quies mortalibus aegris incipit et dono divum gratissima serpit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 279:2)
atque ille quidem omnibus eiusdem operis auctoribus abstulit nomen et fulgore quodam suae claritatis tenebras obduxit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 73:1)
nos tamen sacra colentes feres, Caesar, si non hoc praeterimus et Vergiliano certe versu testamur, inter tibi serpere laurus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 93:2)
Salutares admonitiones, velut medicamentorum utilium compositiones, litteris mando, esse illas efficaces in meis ulceribus expertus, quae etiam si persanata non sunt, serpere desierunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 8 2:4)
Licet alter diu manserit, alterum statim obduxeris et in eum in quo scriptus est pulverem sol veris, in eadem uterque forma fuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 27:2)
Quamvis levia initia morborum serpunt et aegra corpora minima interdum mergit accessio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 12:5)
Tu illam nivem non putas callum iocineribus obducere ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 25:2)
quae modo partes eius exiguas, si in transcursu strinxit, obducit, modo plus tegit, si maiorem partem sui obiecit, modo excludit totius adspeetum, si recto libramento inter solem terrasque media successit.
(세네카, 행복론, Liber V 30:3)
Sontes enim ille inexplicabilis subit, cui difficile est modum imponere, quia paulatim surrepit et non desinit serpere.
(세네카, 행복론, Liber V 118:4)
A singulorum deinde caedibus in exitia gentium serpit, et inicere tectis ignem, aratrum vetustis urbibus inducere potentiam putat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 150:3)
serena eius mens est, nec quicquam incidere potest, quod illam obducat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 22:3)
omnia pro- feram et rescindam, quae iam obducta sunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 7:4)
Ut antiquiora, quae vetustas obduxit, transeam, Phocide relicta Graii, qui nunc Massiliam incolunt, prius in hac insula consederunt, ex qua quid eos fugaverit, incertum est, utrum caeli gravitas an praepotentis Italiae conspectus an natura importuosi maris;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 43:4)
Nec dubito, cum tanta illi adversus omnes suos sit mansuetudo tantaque indulgentia, quin iam multis solaciis tuum istud vulnus obduxerit, iam multa, quae dolori obstarent tuo, congesserit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:2)
Haec magnitudo animi tui vetuit me ad sexum tuum respicere, vetuit ad vultum, quem tot annorum continua tristitia, ut semel obduxit, tenet.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION