도구

도구

라틴어 문장 검색

sed tamen 1 tellus, humatis quae superducitur, redierat in pristinam distenta planitiem pondere nivali seu diuturno imbrium fluxu sidentibus acervis:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 1:5)
enimvero illa 5 sordidior est atque deformior cadavere rogali quod facibus admotis semicombustum moxque sidente strue torrium devolutum reddere pyrae iam fasti- diosus pollinctor exhorret.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 5:4)
minor Othrys et ardua sidunt Taygeta, exuti viderunt aera montes, iam natat omne nemus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권176)
Stat, quae perspicuas nitidi Melioris opacet arbor aquas complexa lacus, quae robore ab imo incurvata vadis redit inde cacumine recto ardua, ceu mediis iterum nascatur ab undis atque habitet vitreum tacitis radicibus amnem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris1)
illa dei veteres animata calores uberibus stagnis obliquo pendula trunco incubat atque umbris scrutatur amantibus undas, sperat et amplexus, sed aquarum spiritus arcet nec patitur tactus, tandem eluctata sub auras libratur fundo rursusque enode cacumen ingeniosa levat, veluti descendat in imos stirpe lacus alia.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris24)
Talia dum celebras, subitam civilis Erinys Tarpeio de monte facem Phlegraeaque movit proelia, sacrilegis lucent Capitolia taedis, et Senonum furias Latiae sumpsere cohortes, vix requies flammae necdum rogus ille deorum siderat, excisis cum tu solacia templis impiger et multum facibus velocior ipsis conciliis ore pio captivaque fulmina defies, mirantur Latii proceres ultorque deorum Caesar, et e medio divum pater annuit igni.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum65)
tacet omne pecus volucresque feraeque et simulant fessos curvata cacumina somnos, nec trucibus fluviis idem sonus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus2)
extremo me tange cacumine virgae, sufficit, aut leviter suspenso poplite transi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus11)
haud aliter saltu devertitur orbus pastor ab agrestum nocturna strage luporum, cuius erile pecus silvis inopinus abegit imber et tabernae ventosa cacumina lunae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권21)
nam Tydea largus habebat perfusum magna virtutis imagine somnus, et iam noctivagas inter deus armifer umbras desuper Arcadiae fines Nemeaeaque rura Taenariumque cacumen Apollincasque Therapnas armorum tonitru ferit et trepidantia corda implet amore sui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권161)
hinc audax abies et odoro vulnere pinus scinditur, adclinant intonsa cacumina terrae alnus amica fretis nec inhospita vitibus ulmus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권29)
poplite nunc sidunt flexo, nunc lubrica forti pectora confidunt plausu, nunc ignea tollunt crura brevemque fugam necopino fine reponunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권225)
ventus uti primas struit intra nubila vires, lenis adhuc, frondesque et aperta cacumina gestat, mox rapuit nemus et montes patefecit opacos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권304)
sed maiore super, quam stabat, pondere victa solvitur, et qua stagna subit radice quibusque arentem mordebat humum, demissa superne iniecit sese trepido ripamque, nec ultra passa virum subitae vallavit ponte ruinae, huc undae coeunt, et ineluctabile caeno verticibusque cavis sidit crescitque barathrum, iamque umeros, iam colla ducis sinuosa vorago circuit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권221)
neque enim fieri poterat, ut in arduo montis cacumine martyr aquam, quam in fluuio non reliquerat, peteret, si hoc oportunum esse non uideret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION