라틴어 문장 검색

Aesopus libertus Demosthenis conscius adulterii quod cum Iulia patronus admiserat tortus diutissime perseveravit non prodere patronum, donec aliis coarguentibus consciis Demosthenes ipse fateretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 17:1)
Ac, ne quis libertos dicat hanc fidem beneficio potius libertatis acceptae quam ingenio debuisse, accipe servi in dominum benignitatem, cum ipse a domino puniretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 18:2)
Cicero autem quantum in ea re valuerit quis ignorat qui vel liberti eius libros quos is de iocis patroni conposuit, quos quidam ipsius putant esse, legere curavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 12:1)
Solebat Licinius libertus eius inchoanti opera patrono magnas pecunias conferre:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:1)
geminatamque accepit summam dissimulante liberto, qui postea coepto alio opere leniter factum suum Caesari obiecit libello tali dato:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:4)
Isocrates enim Graecus orator qui verba prius libera sub numeros ire primus coegit, cum in convivio a sodalibus oraretur ut aliquid in medium de eloquentiae suae fonte proferret, hanc veniam deprecatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:2)
Nam sicut inter illos qui exercitii genus habent in mediis saltare conviviis, si quis, ut se amplius exerceat, vel ad cursum vel ad pugilatum sodales lacessiverit, quasi ineptus relegabitur ab alacritate consortii:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 16:1)
Nam cum regis libertus ad novas divitias nuper erectus philosophos ad convivium congregasset et inridendo eorum minutulas quaestiones scire se velle dixisset cur ex nigra et ex alba faba pulmentum unius coloris edatur, Aridices philosophus indigne ferens:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 13:2)
Septemvirque epulis festis, Titiique sodales:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:42)
Libertum docti Lucensis quaere Secundum Limina post Pacis Palladiumque forum.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, II4)
O mihi post nullos, Iuli, memorande sodales, Si quid longa fides canaque iura valent, Bis iam paene tibi consul tricensimus instat, Et numerat paucos vix tua vita dies.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XV1)
Tu tantum inspice qui novus paratur An possit fieri vetus sodalis.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LIV3)
Quis non invideat mihi putetque Horis omnibus esse me beatum, Iuncto cui liceat frui sodale?
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXXXVI2)
At tu sic quasi non foret relictum, Sed raptum tibi centies, abisti In tantam miser esuritionem, Ut convivia sumptuosiora, Toto quae semel apparas in anno, Nigrae sordibus explices monetae, Et septem veteres tui sodales Constemus tibi plumbea selibra.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XCIX3)
Interponis aquam subinde, Rufe, Et si cogeris a sodale, raram Diluti bibis unciam Falerni.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CVI1)

SEARCH

MENU NAVIGATION