라틴어 문장 검색

celsis procul ipsa refulget cornibus ac summa palearia sustinet unda.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 424:1)
quod tam lugubre refulsit sidus?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 63:2)
hic, qualis flatu placidum mare matutino horrificans Zephyrus proclivas incitat undas aurora exoriente vagi sub limina solis, quae tarde primum clementi flamine pulsae procedunt, leviterque sonant plangore cachinni, post vento crescente magis magis increbescunt purpureaque procul nantes ab luce refulgent, sic tum vestibuli linquentes regia tecta ad se quisque vago passim pede discedebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 10:2)
Omnia qui magni dispexit lumina mundi, qui stellarum ortus comperit atque obitus, flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur, ut cedant certis sidera temporibus, ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegans dulcis amor gyro devocet aerio, idem me ille Conon caelesti in lumine vidit e Bereniceo vertice caesariem fulgentem clare, quam cunctis illa deorum levia protendens bracchia pollicita est, qua rex tempestate novo auctus hymenaeo vastatum finis iuerat Assyrios, dulcia nocturnae portans vestigia rixae quam de virgineis gesserat exuviis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 661)
Hunc solem et stellas et decedentia certistempora momentis sunt qui formidine nullaimbuti spectent.
(호라티우스의 첫번째 편지, 062)
quae mare compescant causae, quid temperet annum,stellae sponte sua iussaene uagentur et errent,quid premat obscurum lunae, quid proferat orbem,quid uelit et possit rerum concordia discors,Empedocles an Stertinium deliret acumen?
(호라티우스의 첫번째 편지, 127)
laudat Brutum laudatque cohortem,solem Asiae Brutum appellat stellasque salubrisappellat comites excepto Rege;
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장11)
Quid memorem Romanos duces, quorum virtutibus quasi quibusdam stellis Latinae micant historiae?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:10)
At in septentrione Scythicum iter tamquam in mari stellis secutus Colchos cecidit, ignovit Hiberiae, pepercit Albanis.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 28:1)
non cadere in terras stellas et sidera cernis?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 5:11)
lumine quin ipso mutatur propterea quod recta aut obliqua percussus luce refulget;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 17:3)
ipse Epicurus obit decurso lumine vitae, qui genus humanum ingenio superavit et omnis restinxit stellas exortus ut aetherius sol.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:9)
sic igitur solem lunam stellasque putandum ex alio atque alio lucem iactare subortu et primum quicquid flammarum perdere semper, inviolabilia haec ne credas forte vigere.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:7)
et ratione pari lunam stellasque putandumst, quae volvunt magnos in magnis orbibus annos, aëribus posse alternis e partibus ire.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 24:10)
nam cum suspicimus magni caelestia mundi templa super stellisque micantibus aethera fixum, et venit in mentem solis lunaeque viarum, tunc aliis oppressa malis in pectora cura illa quoque expergefactum caput erigere infit, ne quae forte deum nobis inmensa potestas sit, vario motu quae candida sidera verset;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION