라틴어 문장 검색

Igitur eundem mihi cursum, eundem terminum statuo, idque iam nunc apud te subsigno ut, si me longius evehi videris, in ius voces ad hanc epistulam meam et quiescere iubeas, cum inertiae crimen effugero.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 1 12:2)
quis ex istis, qui tota vita litteris assident, collatus illi non quasi somno et inertiae deditus erubescat?
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 19:3)
Est enim adhuc imperfectum, nec difficultas operis in causa, modici ac potius exigui, sed inertia eius cui cura mandata est.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 10 3:1)
sed cum suspecta virtus, inertia in pretio, cum ducibus auctoritas nulla, nulla militibus verecundia, nusquam imperium nusquam obsequium, omnia soluta turbata atquc etiam in contrarium versa, postremo obliviscenda magis quam tenenda.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 7:2)
Ut in vita sic in studiis pulcherrimum et humanissimum existimo severitatem comitatemque miscere, ne illa in tristitiam, haec in petulantiam excedat.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 1:1)
Est autem latius sparsum, primum violentia venti, deinde inertia hominum quos satis constat otiosos et immobiles tanti mali spectatores perstitisse;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 33 2:1)
haec nisi tu pariter simili cum fratre levares, vix mens tristitiae nostra tulisset onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 1016)
di quoque, ut a cunctis hilari pietate colantur, tristitiam poni per sua festa iubent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 16)
Dumque refert Iole factum mirabile, dumque Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat Alcmene (flet et ipsa tamen), conpescuit omnem res nova tristitiam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 36:1)
tristitiae causam siquis cognoscere quaerit, ostendi solem postulat ille sibi, nec frondem in silvis, nec aperto mollia prato gramina, nec pleno flumine cernit aquam ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 44)
di facerent utinam talis status esset in illo, ut non tristitiae causa dolenda foret!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 46)
omitte vero tristitiam tuam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 417)
Opperiar ut sciam numquidnam haec turbae tristitia adferat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 410)
albus ut obscuro deterget nubila caelo saepe Notus neque parturit imbris perpetuos, sic tu sapiens finire memento tristitiam vitaeque labores molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis castra tenent seu densa tenebit Tiburis umbra tui.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 75)
Musis amicus tristitiam et metus tradam protervis in mare Creticum portare ventis, quis sub Arcto rex gelidae metuatur orae, quid Tiridaten terreat, unice securus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 261)

SEARCH

MENU NAVIGATION