도구

도구

라틴어 문장 검색

Vesper adest:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , youths1)
vesper Olympo exspectata diu vix tandem lumina tollit.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , youths3)
27. Scriptum pridie Kalendas Apriles in finibus Tuscie sub fontem Sarni, faustissimi cursus Henrici Cesaris ad Ytaliam anno primo.
(단테 알리기에리, Epistolae 43:1)
Enter l'ora del vesper, ciÚ fu del mes d'occhiover.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 91:1)
Hi manipuli, die Aprilis undevicesimo, anno supra dicto, prima luce, iter Bostonia facere coeperunt, summo silentio profecti, apprehensoque quoque obvio, ne adventu improviso vicinitas commoveretur;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.22)
Tandem, octogesimum quintum agens annum, die Aprilis septimo, Christi anno millesimo septingentesino et nonagesimo, fato functus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.23)
at causis quibusdam intercedentibus, Washingtonius de praesidis officio haud ante diem decimum quartum Aprilis certior fuit factus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.60)
Die Aprilis octavo, Christi anno millesimo septingentesimo nonagesimo tertio, ad oras Americanas appulit legatus iste.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.91)
"Ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum laetitia."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 6:4)
Et hic statim quasi victor sequebatur, cum subito nec magna manus ex inproviso et iam in fessos via sub vespere velut nimbus erupit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 3:2)
Declinante, inquit, in vesperum die quem Saturnale festum erat insecuturum, cum Vettius Praetextatus domi convenire se gestientibus copiam faceret, eo venerunt Aurelius Symmachus et Caecina Albinus, cum aetate tum etiam moribus ac studiis inter se coniunctissimi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 15:2)
Nescis quid vesper vehat, in quo convivarum numerum hac lege definit, ut neque minor quam Gratiarum sit, neque quam Musarum numerosior.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 12:2)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Secundum mensem nominavit Aprilem, ut quidam putant, cum aspiratione quasi Aphrilem, a spuma quam Graeci ἀφρὸν vocant, unde orta Venus creditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 8:1)
Sed Cingius in eo libro quem de fastis reliquit ait inperite quosdam opinari Aprilem mensem antiquos a Venere dixisse, cum nullus dies festus nullumque sacrificium insigne Veneri per hunc mensem a maioribus institutum sit, sed ne in carminibus quidem Saliorum Veneris ulla, ut ceterorum caelestium, laus celebretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION