라틴어 문장 검색

Glaucia 2 - insontes animas nec portitor arcet nee durae comes ille ferae - :
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus101)
sic piger ille gradu solitoque exutus honore firmat hians oculos animamque hostemque requirit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus9)
At tu, seu rapidum poli per axem Famae curribus arduis levatus, qua surgunt animae potentiores, terras despicis et sepulcra rides;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam38)
"grande tuo rarumque damus, Neptune, profundo depositum, iuvenis dubio committitur alto Maecius atque animae partem super aequora nostrae maiorem transferre parat, proferte benigna sidera et antemnae gemino considite cornu, Oebalii fratres;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri2)
nec pietas alia est tibi curaque natae, sic et mater amas, sic numquam corde recedit nata tuo, fixamque animi penetralibus imis nocte dieque tenes, non sic Trachinia nidos Alcyone, vernos non sic Philomela penates circuit amplectens animamque in pignora transfert.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 23)
Di tibi - namque animas saepe exaudire minores dicuntur - patriae bis terque exire senectae annuerint fines!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum25)
Nec mirum, si vos collato pectore mixtos iunxit inabrupta Concordia longa catena, illa quidem nuptumque prior taedasque marito passa alio, sed te ceu virginitate iugatum visceribus totis animaque amplexa fovebat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam24)
"pars animae victura meae, cui linquere possim o utinam, quos dura mihi rapit Atropos, annos:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam68)
haec dicit labens sociosque amplectitur artus haerentemque animam non tristis in ora mariti transtulit et cara pressit sua lumina dextra.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam75)
vehit ille merentes protinus et manes placidus locat hospite cumba, praeterea, si quando pio laudata marito umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas egressasque sacris veteres heroidas antris lumine purpureo tristes laxare tenebras sertaque et Elysios animae praesternere flores, sic manes Priscilla subit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam100)
ite, pii manes Graiumque examina vatum, inlustremque animam Lethaeis spargite sertis et monstrate nemus, quo nulla inrupit Erinys.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum107)
morientibus ecce lacertis viscera nostra tenens animamque avellitur infans, non de stirpe quidem nec qui mea nomina ferret oraque;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum7)
Impia iam merita scrutatus lumina dextra merserat aeterna damnatum nocte pudorem Oedipodes longaque animam sub morte tenebat, illum indulgentem tenebris imaeque recessu sedis inaspectos caelo radiisque penates servantem tamen adsiduis circumvolat alis saeva dies animi, scelerumque in pectore Dirae, tunc vacuos orbes, crudum ac miserabile vitae supplicium, ostentat caelo manibusque cruentis pulsat inane solum saevaque ita voce precatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권11)
"di, sontes animas angustaque Tartara poenis qui regitis, tuque umbrifero Styx livida fundo, quam video, multumque mihi consueta vocari adnue."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권12)
illa per umbras et caligantes animarum examine campos Taenariae limen petit inremeabile portae, sensit adesse Dies, piceo Nox obvia nimbo lucentes turbavit equos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권26)

SEARCH

MENU NAVIGATION