도구

도구

라틴어 문장 검색

In tenebris enim fingo, inquit, luce pingo.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 10:6)
Demosthenes, inquit, excitatus ad Laidis famam, cuius formam tunc Graecia mirabatur, accessit, ut et ipse famoso amore potiretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 11:2)
Omnes nos, inquit Evangelus, inpudentes grammatice pronuntias, si tacere talia vis videri tuitionem pudoris:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 12:2)
Marcus, inquit, Otacilius Pitholaus, cum Caninius Revilus uno tantum die consul fuisset, dixit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 13:2)
Adfero ad vos, inquit, δίστιχον Platonis, quo ille adulescens luserit, cum tragoediis quoque eadem aetate praeluderet:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 15:2)
Bene, inquit, aetatem fert.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 2:3)
Quis, inquit, generum meum ad gladium alligavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 3:2)
Magnum ostentum, inquit, anno Vatinii factum est, quod illo consule nec bruma nec ver nec aestas nec autumnus fuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 5:2)
Hominem bellum, inquit;
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 8:4)
Nec Augustus, inquit, Caesar in huiusmodi dicacitate quoquam minor, et fortasse nec Tullio:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 14:2)
Cicero, inquam, cum Piso gener eius mollius incederet, filia autem concitatius, ait filiae:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:2)
Augustus, inquam, Caesar adfectavit iocos, salvo tamen maiestatis pudorisque respectu, nec ut caderet in scurram.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 1:2)
In spongiam, inquit, incubuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:4)
Putas, inquit, te assem elephanto dare?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 3:2)
Sed tu, inquit, noli credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION