라틴어 문장 검색

sed, Ecclesia non esistente aut non virtuante, Imperium habuit totam suam virtutem:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:7)
Sit Ecclesia A, Imperium B, auctoritas sive virtus Imperii C;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:9)
Amplius, si Ecclesia virtutem haberet auctorizandi romanum Principem, aut haberet a Deo, aut a se, aut ab Imperatore aliquo aut ab universo mortalium assensu, vel saltem ex illis prevalentium:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:2)
nulla est alia rimula, per quam virtus hec ad Ecclesiam manare potuisset;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:3)
ergo virtutem predictam non habet. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:5)
Sed constat quod, si Ecclesia sibi dedit illam virtutem, non habebat illam priusquam daret;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:19)
Item, illud quod est contra naturam alicuius non est de numero suarum virtutum, cum virtutes uniuscuiusque rei consequantur naturam eius propter finis adeptionem;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:2)
sed virtus auctorizandi regnum nostre mortalitatis est contra naturam Ecclesie:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:3)
ergo non est de numero virtutum suarum. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:4)
Ex quo colligitur quod virtus auctorizandi regnum hoc sit contra naturam Ecclesie:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:22)
beatitudinem scilicet huius vite, que in operatione proprie virtutis consistit et per terrestrem paradisum figuratur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:14)
et beatitudinem vite ecterne, que consistit in fruitione divini aspectus ad quam propria virtus ascendere non potest, nisi lumine divino adiuta, que per paradisum celestem intelligi datur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:15)
Nam ad primam per phylosophica documenta venimus, dummodo illa sequamur secundum virtutes morales et intellectuales operando;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:17)
ad secundam vero per documenta spiritualia que humanam rationem transcendunt, dummodo illa sequamur secundum virtutes theologicas operando, fidem spem scilicet et karitatem. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:18)
1. Opinantes autem non sine ratione, tam ex superioribus quam inferioribus sumpta, ad ipsum Deum primitus primum hominem direxisse locutionem, rationabiliter dicimus ipsum loquentem primum, mox postquam afflatus est ab animante Virtute, incunctanter fuisse locutum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 29:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION