라틴어 문장 검색

"Quam pulchrum spectaculum deo, cum Christianus cum dolore congreditur, cum adversum minas et supplicia et tormenta componitur, cum strepitum mortis et horrorem carnificis inridens inculcat, cum libertatem suam adversus reges et principes erigit, soli deo,cuius est, cedit, cum triumphator et victor ipsi, qui adversum se sententiam dixit, insultat!"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:1)
"At enim dei miles nec in dolore deseritur nec morte finitur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:7)
"Absque enim notitia dei quae potest esse solida felicitas, cum mors sit?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:18)
itaque tum Scaevola, cum in ipsam mentionem incidisset, exposuit nobis sermonem Laeli de amicitia habitum ab illo secum et cum altero genero C. Fannio, Marci filio, paucis diebus post mortem Africani.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 4:1)
C. Fannius et Q. Mucius ad socerum veniunt post mortem Africani;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 6:5)
itaque ex me quaerunt, credo ex hoc item Scaevola, quonam pacto mortem Africani feras, eoque magis quod proximis Nonis, cum in hortos D. Bruti auguris commentandi causa, ut assolet, venissemus, tu non affuisti, qui diligentissime semper ilium diem et illud munus solitus esses obire.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 9:3)
Quaerunt quidem, C. Laeli, multum, ut est a Fannio dictum, sed ego id respondeo, quod animum adverti, te dolorem quem acceperis cum summi viri amicissimi morte ferre moderate;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 10:2)
quo modo, ut alia omittam, mortem fili tulit!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 11:3)
quo de genere mortis difficile dictu est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 15:3)
neque enim adsentior eis, qui nuper haec disserere coeperunt, cum corporibus simul animos interire atque omnia morte . plus apud me antiquorum auctoritas valet, vel nostrorum maiorum, qui mortuis tam religiosa iura tribuerunt, quod non fecissent, profecto, si nihil ad eos pertinere arbi- trarentur, vel eorum qui in hac terra fuerunt magnamque Graeciam, quae nunc quidem deleta est, tum florebat, institutis et praeceptis suis erudierunt, vel eius, qui Apollinis oraculo sapientissimus est iudicatus, qui non tum hoc tum illud, ut in plerisque, sed idem semper, animos hominum esse divinos eisque, cum ex corpore excessissent, reditum in caelum patere optimoque et iustissimo cuique expeditissimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 17:1)
quod idem Scipioni videbatur, qui quidem, quasi praesagiret, perpaucis ante mortem diebus, cum et Philus et Manilius adesset et alii plures, tuque etiam Scaevola, mecum venisses, triduum disseruit de re publica, cuius disputationis fuit extremum fere de immortalitate animorum, quae se in quiete per visum ex Africano audisse dicebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 18:1)
id si ita est, ut optimi cuiusque animus in morte facillime evolet tanquam e custodia vinclisque corporis, cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 18:2)
sin autem illa veriora, ut idem interitus sit animorum et corporum nec ullus sensus maneat, ut nihil boni est in morte, sic certe nihil mali.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 18:4)
tantus eos honos memoria desiderium prosequitur amicorum, ex quo illorum beata mors videtur, horum vita laudabilis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 30:4)
hunc etiam post mortem secuti amici et propinqui quid in P. Scipione effecerint, sine lacrimis non queo dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 53:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION