도구

도구

라틴어 문장 검색

M. Lucretius tribunus plebis cum de ea re consuleret, ita decrevit senatus, ut consul, priusquam ab urbe discederet, populum rogaret quem dictatorem dici placeret, eumque quem populus iussisset diceret dictatorem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 72:1)
dictator causam comitiorum auctoritate senatus, plebis scito, exemplis tutabatur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 82:1)
his orationibus cum diu certatum esset, postremo ita inter dictatorem ac tribunos convenit ut eo quod censuisset senatus staretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 85:1)
sed hi censores neque senatum legerunt neque quicquam publicae rei egerunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 94:1)
postero die in senatum introductus captam Carthaginem, caput Hispaniae, uno die, receptasque aliquot urbes quae defecissent novasque in societatem adscitas exposuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 98:1)
senatus ob res feliciter a P. Scipione gestas supplicationem in unum diem decrevit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 100:2)
Fulvi exercitu ob similis iram fugae missi eo ab senatu fuerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 109:3)
nec de Hispania quicquam mutatum, nisi quod non in annum Scipioni Silanoque, sed revocati ab senatu forent, prorogatum imperium est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 113:1)
tribuni appellati ad senatum rem reiecerunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 117:1)
senatus populi potestatem fecit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 117:2)
huius famae consensu elatus ad iustam fiduciam sui rem intermissam per multos annos ob indignitatem flaminum priorum repetivit, ut in senatum introiret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 121:1)
tribuni rem inertia flaminum oblitteratam ipsis, non sacerdotio damno fuisse cum aequom censuissent,ne ipso quidem contra tendente praetore, magno adsensu patrum plebisque flaminem in senatum introduxerunt, omnibus ita existimantibus, magis sanctitate vitae quam sacerdotii iure eam rem flaminem obtinuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 124:1)
Nova re consules icti cum absterrere eos a tam detestabili consilio vellent, castigando increpandoque plus quam leniter agendo profecturos rati, eos ausos esse consulibus dicere aiebant quod consules ut in senatu pronuntiarent in animum inducere non possent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 142:1)
cum alternis haec consules diu iactassent, nihil moti legati neque se quod domum renuntiarent habere dixerunt neque senatum suum quod novi consuleret, ubi nec miles qui legeretur, nec pecunia quae daretur in stipendium esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 147:1)
cum obstinatos eos viderent consules, rem ad senatum detulerunt, ubi tantus pavor animis hominum est iniectus ut magna pars actum de imperio diceret:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 148:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION