라틴어 문장 검색

Utilitatem innuit, cum recitaturum se dicit ea que maxime allectiva sunt desiderii humani, scilicet gaudia Paradisi;
(단테 알리기에리, Epistolae 112:9)
Illud igitur celum quod a nullo movetur, in se et in qualibet sui parte habet quicquid potest modo perfecto, ita quod motu non indiget ad suam perfectionem.
(단테 알리기에리, Epistolae 120:7)
Hinc etiam patet quod, quamvis consul sive rex respectu vie sint domini aliorum, respectu autem termini aliorum ministri sunt, et maxime Monarcha, qui minister omnium proculdubio habendus est. Hinc etiam iam innotescere potest quod Monarcha necessitatur a fine sibi prefixo in legibus ponendis. 13.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:30)
Et quod etiam ab assensu omnium vel prevalentium non habuerit quis dubitat, cum non modo Asyani et Affricani omnes, quinetiam maior pars Europam colentium hoc aborreat?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:23)
3. Trilingues ergo doctores in multis conveniunt, et maxime in hoc vocabulo quod est ‘amor’.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 60:1)
7. Nec dubitandum reor modo in eo quod diximus ‘temporum’, sed potius opinamur tenendum:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 69:1)
1. Exaceratis quodam modo vulgaribus ytalis, inter ea que remanserunt in cribro comparationem facientes honorabilius atque honorificentius breviter seligamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 95:1)
4. Sed cum in bene merentibus fiant comparationes, et in aliis etiam, ut quidam bene quidam melius quidam optime, quidam male quidam peius quidam pessime mereantur, et huiusmodi comparationes non fiant nisi per respectum ad terminum meritorum, quem dignitatem dicimus (ut dictum est), manifestum est ut dignitates inter se comparentur secundum magis et minus, ut quedam magne, quedam maiores, quedam maxime sint;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 16:1)
7. Et quia in quolibet istorum quedam sunt maiora, quedam maxima, secundum quod talia, que maxima sunt maxime pertractanda videntur, et per consequens maximo vulgari.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 19:1)
in quo dicimus illud esse maxime delectabile quod per pretiosissimum obiectum appetitus delectat:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:5)
1. Nunc autem quo modo ea coartare debemus que tanto sunt digna vulgari, sollicite vestigare conemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 33:1)
quare si excellentissima excellentissimis digna sunt, ut superius est probatum, illa que excellentissimo sunt digna vulgari, modo excellentissimo digna sunt, et per consequens in cantionibus pertractanda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 35:2)
et demum, fustibus torquibusque paratis, promissum fascem, hoc est cantionem, quo modo viere quis debeat, instruemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 78:4)
2. In usu nostro maxime tria carmina frequentando prerogativam habere videntur, endecasillabum scilicet, eptasillabum et pentasillabum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 165:1)
1. Rithimorum quoque relationi vacemus, nichil de rithimo secundum se modo tractantes;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 191:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION