라틴어 문장 검색

nam sicut ab eo quod est verbi gratia sapere et intellegere sapientiam et intellegentiam nominamus, regulariter et ab eo quod est esse essentiam non tacemus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 13)
i quique etiam Heliam terris missure secundum Zachariae iusti linguam placate ligasti, dum faceret serum rugosa puerpera patrem, edita significans iusso reticere propheta, gratia cum fulsit, nosset se ut lex tacituram;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum9)
seu te Lirinus priscum complexa parentem est, qua tu iam fractus pro magna saepe quiete discipulis servire venis vixque otia somni, vix coctos capture cibos abstemius aevum ducis et insertis pinguis ieiunia psalmis, fratribus insinuans quantos illa insula plana miserit in caelum montes, quae sancta Caprasi vita senis iuvenisque Lupi, quae gratia patrem mansit Honoratum, fuerit quis Maximus ille, urbem tu cuius monachosque antistes et abbas bis successor agis, celebrans quoque laudibus illis Eucherii venientis iter, redeuntis Hilari;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum31)
illud tamen in eodem studiorum omnium culmen antevenit, quod habet huic eminenti scientiae conscientiam superiorem, igitur per hunc primum, si quis quoquo modo in aulam gratiae aditus, exploro;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio 2 suo salutem 1:3)
primus iacebat cornu sinistro consul ordinarius Severinus, vir inter ingentes principum motus atque inaequalem reipublicae statum gratiae semper aequalis;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 10:2)
ad hanc ipse sententiam cum verecunde capite demisso gratias agerem, contionatoris mei coeperunt ora pallere, in quae paulo ante post iram tristitia successerat;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 15:4)
illud peculiare tuum est, illud gratiae singularis, quod tam qui te aemulentur non habes quam non invenis qui sequantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Felici suo salutem 2:4)
Vir clarissimus Proiectus, domi nobilis et patre patruoque spectabilibus, avo etiam praestantissimo sacerdote conspicuus, amicitiarum tuarum, nisi respuis, avidissime sinibus infertur, et cum illi familiae splendor probitas morum, patrimonii facultas iuventutis alacritas in omne decus pari lance conquadrent, ita demum sibi tamen videbitur ad arcem fastigatissimae felicitatis e vectus, si gratiae tuae sodalitate potiatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Sagittario suo salutem 1:1)
quis enim se non ambiat arbitrum legi aut pretio aliquid indulturus aut gratiae?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Explicio suo salutem 1:4)
igitur ignosce ad tam sanctae conscientiae praerogativam raptim perniciterque properantibus, quandoquidem sententiam tuam nec victus ut stolidus accusat nec victor ut argutus inridet, veritatisque respectu dependunt tibi addicti reverentiam, gratiam liberati, proinde impense obsecro ut inter Alethium et Paulum quae veniunt in disceptationem, mox ut utrimque fuerint opposita, discingas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Explicio suo salutem 2:1)
denique require in supradicto vitae prioris gratiam potentiam diuturnitatem eque diverso principatus paulo amplius quam bimenstris originem turbinem finem:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Serrano suo salutem 4:1)
Multis quidem vinculis caritatis ab ineunte pueritia quicquid venimus in iuventutem gratiae sese mutuae cura nexuerat, primum quia matribus nostris summa sanguinis iuncti necessitudo, dein quod ipsi isdem temporibus nati magistris usi, artibus instituti lusibus otiati, principibus evecti stipendiis perfuncti sumus;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Avito suo salutem 1:1)
quod restat, deum precamur ut aevi metis secundum vota promotis bonorum amicitias indefessim expetas capias referas sequaturque te adfectio quam relinquis, et initiatae per te ubicumque gratiae longum tibi redhibeantur quam fundamenta tam culmina, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Constantio suo salutem 4:1)
omitto quod hic primum tibi pila pyrgus, accipiter canis, equus arcus ludo fuere, mitto istic ob gratiam pueritiae tuae undique gentium confluxisse studia litterarum tuaeque personae quondam debitum quod sermonis Celtici squamam depositura nobilitas nunc oratorio stilo, nunc etiam Camenalibus modis imbue-batur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 2:2)
ferebasque nimirum eleganter ineptias gratulantum et, dum inruentum tumultuoso diriperis amplexu, eo condicionis accesseras piissimus publici amoris interpres ut necesse esset illi uberiorem referre te gratiam qui tibi liberiorem fecisset iniuriam.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION