도구

도구

라틴어 문장 검색

alterum propter crudelitatem semper haec civitas oderit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 36:8)
improbis autem poena statuenda est, nec vero minor eis qui secuti erunt alterum, quam eis qui ipsi fuerint impietatis duces.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 54:5)
tantumque abest ut amicitiae propter indigentiam colantur, ut ei, qui opibus et copiis maximeque virtute, in qua est praesidi, minime alterius indigeant, liberalis simi sint et beneficentissimi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:3)
alteram, ut nostra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiae pariter aequaliterque respondeat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 72:4)
altera sententia est quae definit amicitiam pari- bus officiis ac voluntatibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 74:1)
quod si etiam possis quidvis deferre ad alterum, videndum est tamen quid ille possit sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 93:3)
est enim is qui est tamquam alter idem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 101:4)
quod si hoc apparet in bestiis, volucribus nantibus agrestibus, cicuribus feris, primum ut se ipsae diligant - id enim pariter cum omni animante nascitur - deinde, ut requirant atque appetant ad quas se applicent eiusdem generis animantis - idque faciant desiderio et cum quadam similitudine amoris humani - quanto id magis in homine fit natura, qui et se ipse diligit et alterum anquirit, cuius animum ita cum suo misceat, ut efficiat paene unum ex duobus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 102:1)
par est autem primum ipsum esse virum bonum, tum alterum similem sui quaerere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:2)
deinde aequitate iustitiaque gaudebunt omniaque alter pro altero suscipiet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:4)
neque quicquam umquam nisi honestum et rectum alter ab altero postulabit, neque solum colent inter se ac diligent, sed etiam verebuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:5)
virtutum amicitia adiutrix a natura data est, non vitiorum comes, ut, quoniam solitaria non posset virtus ad ea quae summa sunt pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:2)
quid enim potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus eius, qui ad alterius non modo sensum ac voluntatem, sed etiam voltum atque nutum convertitur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 118:1)
quae cum se extulit et ostendit suum lumen et idem aspexit agnovitque in alio, ad id se admovet vicissimque accipit illud, quod in altero est, ex quo exardescit sive amor sive amicitia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 127:3)
cum praesertim non modo numquam sit aut illius a me cursus impeditus aut ab illo meus, sed contra semper alter ab altero adiutus et communicando et monendo et favendo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 3:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION