라틴어 문장 검색

O Latonia, maximi magna progenies Iovis, quam mater prope Deliam deposivit olivam, montium domina ut fores silvarumque virentium saltuumque reconditorum amniumque sonantum;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 343)
Firmanus saltu non falso Mentula dives fertur, qui tot res in se habet egregias, aucupium omne genus, piscis, prata, arva, ferasque.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1141)
saltum laudemus, dum domo ipse egeat.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1145)
Sed timeam saltus et rura ignara deorum.
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:24)
qui calcatis arenas littorum et Alpium summitates, que sue sunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 31:3)
et quorum sequentem gregem per saltus peregrinationis huius illustrare intererat, ipsum una vobiscum ad precipitium traduxistis. 6.
(단테 알리기에리, Epistolae 76:2)
1. Postquam venati saltus et pascua sumus Ytalie, nec pantheram quam sequimur adinvenimus, ut ipsam reperire possimus rationabilius investigemus de illa ut, solerti studio, redolentem ubique et necubi apparentem nostris penitus irretiamus tenticulis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 152:1)
seu rubra Canicula findetinfantis statuas, seu pingui tentus omaso Furius hibernas cana nive conspuet Alpis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장26)
Igitur Vercellae Ligurum civitas haud procul a radicibus Alpium sita, olim potens, nunc raro habitatore semiruta.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:1)
Non calamitates miserorum, sed fragilem humanae condicionis narro statum - horret animus temporum nostrorum ruinas prosequi - viginti et eo amplius anni sunt, quod inter Constantinopolin et Alpes Iulias cotidie Romanus sanguis effunditur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:8)
"unde igitur tot Quintilianus habet saltus?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII89)
opposuit natura Alpemque nivemque:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X63)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
deformem et taetrum ante omnia vultum dissimilemque sui, deformem pro cute pellem pendentisque genas et talis aspice rugas quales, umbriferos ubi pandit Thabraca saltus, in vetula scalpit iam mater simia bucca.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X84)
hos lignum stabat ad usus, annosam si forte nucem deiecerat Eurus, at nunc divitibus cenandi nulla voluptas, nil rhombus, nil damma sapit, putere videntur unguenta atque rosae, latos nisi sustinet orbes grande ebur et magno sublimis pardus hiatu dentibus ex illis quos mittit porta Syenes et Mauri celeres et Mauro obscurior Indus, et quos deposuit Nabataeo belua saltu iam nimios capitique graves, hinc surgit orexis, hinc stomacho vires;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI39)

SEARCH

MENU NAVIGATION