라틴어 문장 검색

C. Plinius Cornelio Prisco suo s.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 211)
C. PLINIUS CORNELIO URSO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 91)
C. PLINIUS CORNELIO MINICIANO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 111)
Nam cum Corneliam Vestalium maximam defodere vivam concupisset, ut qui illustrari saeculum suum eiusmodi exemplis arbitraretur, pontificis maximi iure, seu potius immanitate tyranni licentia domini, reliquos pontifices non in Regiam sed in Albanam villam convocavit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 6:1)
Praeterea Celer eques Romanus, cui Cornelia obiciebatur, cum in comitio virgis caederetur, in hac voce perstiterat:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 10:1)
Arripit Licinianum, quod in agris suis occultasset Corneliae libertam.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 11:2)
C. PLINIUS CORNELIO TACITO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 131)
Idem Cornelium Tacitum - scis quem virum - arta familiaritate complexus est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 15 1:4)
Herennius Severus vir doctissimus magni aestimat in bibliotheca sua ponere imagines municipum tuorum Corneli Nepotis et Titi Cati petitque, si sunt istic, ut esse credibile est, exscribendas pingendasque delegem.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 28 1:1)
Inter quos vel praecipue numerandus est P. Vergilius, Cornelius Nepos et prius Accius Enniusque.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 6:2)
C. PLINIUS CORNELIO URSO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 201)
Cornelius Priscus consularis et accusatoribus quae petebant et reo tribuit, vicitque numero.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 7:2)
Animus tantum et spiritus viget Helvidio marito, Thrasea patre dignissimus;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 3:3)
Nam cum Senecio reus esset quod de vita Helvidi libros composuisset rogatumque se a Fannia in defensione dixisset, quaerente minaciter Mettio Caro, an rogasset respondit:
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 5:1)
Est Cornelius Minicianus, ornamentum regionis meae seu dignitate seu moribus.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 22 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION