라틴어 문장 검색

hac forma locutionis locuti sunt omnes posteri eius usque ad edificationem turris Babel, que ‘turris confusionis’ interpretatur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 37:2)
hanc formam locutionis hereditati sunt filii Heber, qui ab eo dicti sunt Hebrei.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 37:3)
de qua quidem ortus est populus Israel, qui antiquissima locutione sunt usi usque ad suam dispersionem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 48:3)
et quare quelibet istarum variationum in se ipsa variatur, puta dextre Ytalie locutio ab ea que est sinistre (nam aliter Paduani et aliter Pisani locuntur);
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 66:2)
que quidem gramatica nichil aliud est quam quedam inalterabilis locutionis ydemptitas diversibus temporibus atque locis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 73:2)
Est enim z maxima pars eorum locutionis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 124:2)
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
5. Si ergo Bononienses utrinque accipiunt, ut dictum est, rationabile videtur esse quod eorum locutio per conmixtionem oppositorum ut dictum est ad laudabilem suavitatem remaneat temperata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:1)
in quantum ut homines latini agimus, quedam habemus simplicissima signa et morum et habituum et locutionis, quibus latine actiones ponderantur et mensurantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 154:5)
adducetur et cum suis stultus Plato discipulis;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 11:8)
Plato octogesimo et uno anno scribens est mortuus;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:15)
Legimus Crantorem, cuius volumen ad confovendum dolorem suum secutus est Cicero, Platonis, Diogenis, Clitomachi, Carneadis, Posidonii ad sedandos luctus opuscula percurrimus, qui diversis aetatibus diversorum lamenta vel libris vel epistulis minuere sunt conati, ut, etiamsi nostrum areret ingenium, de illorum posset fontibus inrigari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:8)
Platonis sententia est omnem sapienti vitam meditationem esse mortis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 14:10)
Nam postquam filium comitesque ab amplexu dimisit, in noctem lecto ad lucernam Platonis libro, qui inmortalitatem animae docet, paulum quieti dedit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 71:1)
Nam cum apud alios quibus sunt descripta convivia tum in illo Platonis symposio non austeriore aliqua de re conviviarum sermo, sed Cupidinis varia et lepida descriptio est, in quo quidem Socrates non artioribus, ut solet, nodis urget atque inplicat adversarium, sed eludendi magis quam decertandi modo adprehensis dat elabendi prope atque effugiendi locum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I(2). 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION