라틴어 문장 검색

Brundisium comes aut Surrentum ductus amoenumqui queritur salebras et acerbum frigus et imbres,aut cistam effractam et subducta uiatica plorat,nota refert meretricis acumina, saepe catellam, saepe periscelidem raptam sibi flentis, uti moxnulla fides damnis uerisque doloribus adsit.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1737)
plerumque modestusoccupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1846)
acerbus odisti et fugis ut Rusonem debitor aeris,qui nisi, cum tristes misero venere kalendae,mercedem aut nummos unde unde extricat, amarasporrecto iugulo historias captivus ut audit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장57)
nec mala me ambitio perdit nec plumbeus austerautumnusque gravis, Libitinae quaestus acerbae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장11)
Neque multo post, cum lividas carnes ungula cruenta pulsaret et sulcatis lateribus dolor quaereret veritatem, infelicissimus iuvenis volens conpendio mortis longos vitare cruciatus, dum in suum mentitur sanguinem, accusavit alienum solusque omnium miser meritus visus est percuti, quia non reliquit innoxiae, unde posset negare.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:3)
Languidus rursum in feminam mucro delabitur et, quasi ferrum ream timeret adtingere, circa cervicem torpet innoxium.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 7:6)
circa quorum sarabara sanctamque caesariem innoxium lusit incendium.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 9:2)
- quae prius fuerat quarto percussa nec laesa, ideo paululum visa est mori, ne pro ea periret innoxius.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 11:4)
Tunc crines ancillulae disponebant et mitellis crispantibus vertex artabatur innoxius;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:4)
Inde est, quod nonnulli vitam pudicam adpetentium in medio itinere corruunt, dum solam abstinentiam carnium putant et leguminibus onerant stomachum, quae moderate parceque sumpta innoxia sunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 7:13)
Sed vatem egregium, cui non sit publica vena, qui nil expositum soleat deducere nec qui communi feriat carmen triviale moneta, hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum, anxietate carens animus facit, omnis acerbi inpatiens, cupidus silvarum aptusque bibendis fontibus Aonidum.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII17)
non praematuri cineres nec funus acerbum luxuriae, sed morte magis metuenda senectus.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI18)
confer et artifices mercatoremque veneni, et deducendum corio bovis in mare, cum quo clauditur adversis innoxia simia fatis, haec quota pars scelerum, quae custos Gallicus urbis usque a lucifero donec lux occidat audit?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII58)
Mitem animum et mores modicis erroribus aequos praecipit, atque animas servorum et corpora nostra materia constare putat paribusque elementis, an saevire docet Rutilus, qui gaudet acerbo plagarum strepitu et nullam Sirena flagellis conparat, Antiphates trepidi laris ac Polyphemus, tunc felix, quotiens aliquis tortore vocato uritur ardenti duo propter lintea ferro?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV4)
nam siquid dignum censoris fecerit ira quandoque et similem tibi se non corpore tantum nec vultu dederit, morum quoque filius, et qui omnia deterius tua per vestigia peccet, corripies nimirum et castigabis acerbo clamore ac post haec tabulas mutare parabis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV15)

SEARCH

MENU NAVIGATION