라틴어 문장 검색

Plerique cum stultis maledicunt, ipsi sibi convicium faciunt.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 52)
O impiae voces, o sacrilega convicia!
(테르툴리아누스, Apologeticum, 12장 5:4)
Inde maledicta, convicia sine iustitia odii, etiam suffragia sine merito amoris.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:9)
decemvir alienatus ad libidinem animo negat ex hesterno tantum convicio Icili violentiaque Vergini, cuius testem populum Romanum habeat, sed certis quoque indiciis compertum se habere nocte tota coetus in urbe factos esse ad movendam seditionem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 511:1)
cetera eorum oratio conviciis regis consumpta est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 476:2)
ad id fastigium rebus gestis, honoribus populi Romani P. Scipionem deorum hominumque consensu pervenisse, ut sub Rostris reum stare et praebere aures adolescentium conviciis populo Romano magis deforme quam ipsi sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 669:1)
ita servorum modo praeter spem repente manumissorum licentiam vocis et linguae experiri et iactare sese insectatione et conviciis dominorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 295:1)
vis tibi ducentos nummos iam promittier, ut ne clamorem hic facias neu convicium?
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 861)
convicium tot me annos iam se pascere;
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 1, scene 133)
ea simia adeo post haud multo ad me venit, male mihi precatur et facit convicium:
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 2, scene 15)
quid Philolachetem gnatum compellat sic et praesenti tibi facit convicium?
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 1175)
Cum enim verissime dictum sit adulatorum principem, quocum caeteri adulatores minores conspirant, esse unumquemque sibi ipsi profecto amator, aliquid amplius est.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:13)
hic tibi in rostra Cato advolat, convicium Pisoni consuli mirificum facit, si id est convicium, vox plena gravitatis, plena auctoritatis, plena denique salutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 14 10:7)
Adulator callidior si sit, vestigia premet adulatoris princpalis, intelligo tuiipsius, et in quibus tibi places aut teipsum excellere putas, iis adulator inhaerebit maxime.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:14)
Sin adulator sit impudens et perfrictae frontis, tum demum in quibus conscius tibi sis defectus tui, et ad quae maxime erubescis, ea adulator tibi vel praecipue imputabit et affigit per vim, spreta conscientia.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION