도구

도구

라틴어 문장 검색

Ex ambiguo dicta vel argutissima putantur, sed non semper in ioco, saepe etiam in gravitate versantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 250:1)
Ambigua sunt in primis acuta atque in verbo posita, non in re;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 253:1)
Ambiguum per se ipsum probatur id quidem, ut ante dixi, vel maxime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:4)
quod si admixtum est etiam ambiguum, fit salsius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 255:3)
addito ambiguo [altero genere ridiculi], fuit, ut mihi quidem videtur, salsissimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 255:11)
Sed cum plura sint ambigui genera, de quibus est doctrina quaedam subtilior, attendere et aucupari verba oportebit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 256:1)
Latine scilicet dicendo, verbis usitatis ac proprie demonstrantibus ea, quae significari ac declarari volemus, sine ambiguo verbo aut sermone, non nimis longa continuatione verborum, non valde productis eis, quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur, non discerptis sententiis, non praeposteris temporibus, non confusis personis, non perturbato ordine.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 49:1)
Omnis igitur res eandem habet naturam ambigendi, de qua quaeri et disceptari potest, sive in infinitis consultationibus disceptatur sive in eis causis, quae in civitate et forensi disceptatione versantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 111:1)
Nam omnia quae de iure civili aut de aequo et bono disceptantur cadunt in eam formam causa- rum, in qua quale quid sit ambigitur, de qua dicturi sumus, quae in aequitate et in iure maxime consistit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:4)
Nam aut ita consistendum est, ut id quo de agitur factum neges aut, si factum fateare, neges eam vim habere atque id esse quod adversarius criminetur, aut, si neque de facto neque de facti appellatione ambigi potest, id quod arguare neges tale esse quale ille dicat et rectum esse quod feceris concedendumve defendas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 1:2)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
Sunt igitur ambigui duobus adversariis praecepta communia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:4)
Sin scripta inter sese dissentient, tanta series artis est et sic inter se sunt pleraque conexa et apta, ut, quae paulo ante praecepta dedimus ambigui quaeque proxime sententiae et scripti, eadem ad hoc genus causae tertium transferantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 39장 2:3)
nam quibus locis in ambiguo defendimus earn significatio- nem quae nos adiuvat, eisdem in contrariis legibus nostra lex defendenda est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 39장 3:1)
Nam et partiri ipsum et definire et ambigui partitiones dividere et argumentorum locos nosse et argumentationem ipsam concludere et videre quae sumenda in argumentando sint quidque ex eis quae sumpta sunt efficiatur et vera a falsis, veri similia ab incredibilibus diiudicare et distinguere et aut male sumpta aut male conclusa reprehendere et eadem vel anguste disserere, ut dialectici qui appellantur, vel, ut oratorem decet, late expromere, illius exercitationis et subtiliter disputandi et copiose dicendi artis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 40장 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION