라틴어 문장 검색

se et nuptiis civis Carthaginiensis, filiae Hasdrubalis quem viderit apud se in hospitio, et publico etiam foedere cum populo Carthaginiensi iunctum optare primum ut procul ab Africa, sicut adhuc fecerint, bellum Romani cum Carthaginiensibus gerant, ne sibi interesse certaminibus eorum armaque aut haec aut illa, abnuentem alteram societatem, sequi necesse sit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 327:1)
postea, ut causa probabilis suis commeandi foret in castra hostium, mollius eadem ilia abnuere ac spem facere saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 34:2)
nam cum Scipio quid sibi voluisset quaereret qui non societatem solum abnuisset Romanam, sed ultro bellum intulisset, tum ille peccasse quidem sese atque insanisse fatebatur, sed non tum demum cum arma adversus populum Romanum cepisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 175:2)
tamen, cum victoriam prope in manibus habeat, pacem non abnuere, ut omnes gentes sciant populum Romanum et suscipere iuste bella et finire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 217:1)
itaque inutili militum turba praesidii specie in oppida Bruttii agri quae pauca metu magis quam fide continebantur dimissa, quod roboris in exercitu erat in Africam transvexit, multis Italici generis, quia in Africam secuturos abnuentes concesserant in Iunonis Laciniae delubrum inviolatum ad eam diem, in templo ipso foede interfectis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 273:2)
cum P. Scipio caedendo exercitus, agros populando in eam necessitatem hostes compulisset ut supplices pacem peterent, et nemo omnium verius existumare posset, qua mente ea pax peteretur quam qui ante portas Carthaginis bellum gereret, nullius alterius consilio quam Scipionis accipiendam abnuendamve pacem esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 300:2)
ceterum Scipio cum conloquium haud abnuisset, ambo ex composito duces castra protulerunt, ut coire ex propinquo possent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 378:1)
primo situ ipso freti clausis portis abnuere imperium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 456:3)
nec tyrannus abnuere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 505:2)
postremo ultro aliquid etiam queri et castigare iniquitatem simul in se crudelitatemque ausi ita adfecerunt animos, ut omnia quae in eos decreta erant frequentes tollerent neque eo minus redeundum in societatem Philippi abnuendamque Romanorum amicitiam censerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 198:1)
etiam si quid adversi casurum foret, satius esse Romanis sociis quamcumque fortunam subire quam solum aut imperium pati Antiochi aut abnuentem vi atque armis cogi;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 149:1)
cum id, quod caput erat Euboeae, teneret rex, ne ceterae quidem insulae eius urbes imperium abnuerunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 606:1)
nec ibi mora deditionis est facta cernentibus Pheraeorum recens exemplum, qui, quod pertinaciter primo abnuerant, malo domiti tandem fecissent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 112:2)
et tum quidem, quamquam moveretur his vocibus, manu tamen abnuit quicquam opis in se esse ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 390:1)
ob haec Aetolos sustulisse animos et abnuisse imperata facere, principesque eorum in Macedoniam et in Dardanos et in Thraeciam ad conducenda mercede auxilia profectos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 553:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION